134

Przez wy clę tei w ogrodowej gęstwinie perspektywę widać było wysoki, równy łan.

Tafla jeziora, zamykająca z boku ogród, lśniła blaskiem, aż po ciemną ścianę lasu.

Ostry krzyk czajek, bez wytchnienia Ikrążących nad szuwarami, mącił ciszę.

Między lipami wiekowemu stała kaplica.

Świątynia Pańska murowana, cmentarzem otoczona. Wzrok Chrystusa z ołtarza patrzył na stare, hen, mogiły, na step siny.

Wokół kaplicy powoje barwiły okapy $ nadproża.

Dźwięk sygnatury szedł od Łopatyna daleko.

Należała włość ukraińska do FrantowskDch, potem do Podgórskich. Teraz jest własnością Baltazarostwa Podhorskich.

KOŚCIEC

135