o wschodzie słońca na umówione miejsce, i że ten z nich będzie królem, którego koń pierwszy powita światło dzienne swem rżeniem. Koń Daryusza, syna Hystaspa z rodziny Achamenidów, zarżał pierwszy, i panu jego wręczono berło świata. Jest legenda, że Daryusz pomyślność swą w tej sprawie winien był wybiegowi jednego ze swych masztalerzy, który w wigilią zjazdu spiskowych, zaprowadził był konia Daryusza na umówione miejsce w towarzystwie klaczy, której wspomnienie, owo szacowne rżenie wywołało. Daryusz postawić kazał posąg na cześć konia, któremu winien był panowanie. Kurcyusz w opisie paradnego wozu Daryusza powiada, że jarzmo jego drogiemi wysadzone było kamieniami, i że na niem stały dwułok-ciowe posągi szczerozłote Ninusa i Bellusa, a w środku orzeł z rozpostartemi skrzydłami, herb królów perskich; wszystko w tym wozie kapało od złota i klejnotów.
W V. wieku Azya występuje w zapasy z Europą; siła materyalna i ślepe posłuszeństwo woli tyrana, walczy o lepsze z potęgą ducha i ze świętą miłością ojczyzny. Po dwakroć Persya rzuca się całym swym ogromem na drobniutką Grecyę. — t 00,000 piechoty i 10,000 jazdy Daryusza ulega pod Maratonem, uwieńczonemu po kilka-kroć na igrzyskach olimpijskich Milcyadesowi, który w Ceramice pochować kazał przy posągach bogów trzy swoje klacze na igrzyskach zwycięzkie; toż samo uczynił Lace-demończyk Enagoras ze swemi zwycięzkiemi końmi. Milion siedm-kroć sto tysięcy piechoty i 80,000 jazdy Xerxesa
109