9152S
3901

We fryzie Partenonu długa grzywa u jednego się tylko znajduje konia.

§ 40.

Wypadki III. stulecia przed Chr. Koń numidyjski.

W III. wieku Rzym rozszerza granice swego państwa i swoje wpływy. Nic oprzeć się nie może miastu, które wydaje Dentatów, Duiliuszów, Regulusów, Fabiuszów, Sem-proniuszów i Scypionów. Całe Włochy z otaczającemi je wyspami dostają się w ręce Rzymu; a Kartagina, po drugiej wojnie Punickiej, znaczenie i niezależność swoją utrącą. Ani trzytysiączna jazda Pyrrusa, króla Epiru, ani 12,000 numidyjskiej kawaleryi Hamilkarowego syna, ani słonie afrykańskie, ani geniusz Annibala — nie są w stanie przełamać legionów, murem stojących, eąuitów jak z żelaza ukutych i niezachwianej woli senatorów, jakby ze spiżu ulanych. W tych czasach Grecya oswobadza się od macedońskiej przemocy i tworzy związek achejski, do którego wszystkie jej części przystępują, oprócz Sparty, Etolii i Arkadii. — Gallowie trzema napadami pustoszą Illiryę, Grecyę i Macedonię.

W Egipcie Ptolomeusze dają popęd naukom i sztukom. Pierwsza świata biblioteka w Aleksandryt się urządza i pierwsze ukazuje się na grecki język tłumaczenie Pisma Świętego (septuagesima), ale koń egipski zeszedł w tej epoce ze szczebla sławy, na którym się dotąd utrzymywał; meseńskie konie już są w tym wieku wyżej od egipskich cenione, a coraz bardziej rozpowszechniająca się kanalizacja kraju, już go mało stósownym dla koni i wozów czyni.