9152S
4601

Wypadki II. stulecia przed Chr.

Drugi wiek jest jeszcze świadkiem, jak Rzym pochłania kolejno wszystkie jednostki narodowe, pomimo że go wewnątrz rozdzierają waśnie domowe, podnieconego przez Grachów ludu — i pomimo że go z zewnętrza trwogą przerażają napady Cymbrów i Teutonów. Wielka świata stolica, niesyta tryumfów nad Kartaginą, którą ze szczętem burzy, nad Hiszpanią, którą w rzymską zamienia prowincję; nad Numidyą, którą Jugurcie wydziera, pożąda jeszcze pięknej, uczonej i artystycznej Grecyi. Rzym wstępuje na tę cudną ziemię zrazu jako opiekun swobód i obrońca niezależności ludu greckiego i w tym to charakterze gromi Antyocha wielkiego, króla Syryi, potem Filipa II. i Perseusza, jego syna, królów Medyi, państwa ich w prowincye swoje zamieniając. W zwycięstwie odniesionern po Cynocefale nad Filipem, jazda etol-ska ważną Rzymowi wyświadcza przysługę. Niebawem Rzym znosi związek achejski, a Metellus zwyciężywszy Andriska, Grecyę w prowincją rzymską obraca. Ponad krańcami świata, tleje jeszcze Egipt ze swymi Ptolomeu-szami. Judea powstaje i Symeona, arcjkapłana, namiestnikiem ludu mianuje; Jerozolima świątynię upiększa, a pod Hirkanem, następcą Symeona, Samaryę podbija. Parto-wie ufni w swe konie, lekceważą potęgę Rzymu.

§ 43-

Koń u Teutonów i Germanów.

Napad Cymbrów i Teutonów na Italię powstrzymany tą rażą został przez Maryusza, lecz podobne napady lu-