9152S
9901

które wciąż zwiększają pęd swój chyży, na których ujrzysz boki potem oblane ...., których mięśnie udowe są podłużne, a ścięgna suche i wydatne."

Konie pustyń Arabii i Sahary, arabskie i barbaryj-skie, są w każdym razie bardzo do siebie zbliżone krwią, pochodzeniem i wychowaniem; obie te rasy wyszły z Sy-ryi; i na pustyniach dalszemu uległy rozwojowa. Konie Hioba, są obu tych ras protoplastami. Jeśli barbaryjska rasa, ma może nad arabską, jaką w wytrwałości i skromności wyższość, to pochodzi tylko z różnicy obszarów obu pustyń, owego naturalnego, tych ras maneżu.

§ 59-

Pojęcia wschodnie o czystości krwi.

Dla Europejczyka, obie te konia rodziny, uważane być mogą, za jedno-plemienne, a to tern bardziej, że mieszkańcy wschodu, koniom krwi czystej nazwę koni arabskich nadają, niezważając na to, czy się one na piaskach Arabii, czy na pustyni Sahary urodziły. Abd-el-kacler powiada:

„Pomimo, że wszystkie konie są jednej rodziny, to się w nich jednak dwa odróżniają gatunki: konie rasy szlachetnej, to jest, arabskiej i prostej, to jest Beradyń-skiej. Szlachetnym Hoor jest tylko koń zrodzony z ojca i z matki arabskiej. Mieszaniec, po ojcu czystym i po matce ordynaryjnej, zowie się Hadżin i ten zwykle lepszym bywa od Megryfa, który jest mieszańcem z ordy-naryjnego, to jest beradyńskiego ojca i matki czystej; ztąd się pokazuje, że do ojca główna należy rola przelewania na potomstwo rasy przymiotów."

191