9152S7601

stwa, mającego niebawem wystąpić w szranki olbrzymiego turnieju wojen krzyżowych. Przed tą jeszcze epoką o której mówiemy w czasie wojen Bretończyków z Saxonami, Artur jest twórcą rycerskiej konfranterni stołu okrągłego (mensa rotunda) która potem w pieśniach trubadurów niesłychanego rozgłosu dosięgła, i w tych właśnie wiekach licznie naśladowaną była.

Pierwsza celtycka epoka dziejów Anglii ustąpiła saksońskiej, nacechowanej tajemniczemi wpływami wojen i miłostek rycerstwa północy, w których sława konia, w jedno się ze sławą jeźdźca zlewa.

W tej epoce upowszechniła się w Anglii moda obcinania uszu koniom, moda ta miała zapewnie swój początek w jakich tajemniczych rycerstwa saxońskiego obrządkach, albo zależała też może od formy zbroi czoło końskie pokrywającej. Papież Adrian I. potępia ten zwyczaj i wymówki czyni zborowi w Calchut w Nortumberland, listem pisanym roku 787. Tutaj staje przed nami Alfred Karola W. uczeń, wprowadzający do Anglii wysoką na owe czasy cywilizacyą cesarstwa. Później Althelstan obznaj-miony z ogładą obyczajów dworu francuzkiego i wprawiający swe konie i psy do wielkich łowów, a zwiedzający często swe stada, przyjmuje w darze od Hugona Capcta owe francuzkie rumaki, których przymioty usługom rycerskim najlepiej odpowiadały. — Przewieziona z za morza do Anglii cywilizacya, rozwinęła w swem łonie odrębną i nigdzie dotąd nie bywałą instytucyą bractwa stołu okrągłego, której miano pochodziło od stołu, za którym siadali rycerze w monarchy pałacu, wspólnie z królem, a kształt okrągły stołu, znosił wszystkie między nimi różnice, nikt

268