9429
0001

84 N. CYBULSKI

ciowego, raczej je powiększają, w zastosowaniu nie przyniosły żadnych nowych faktów i skutkiem tego mogą być zupełnie pominięte.

Jakkolwiek powyżej opisany aparat Ludwiga znalazł bardzo obszerne zastosowanie i prawdopodobnie zawsze je będzie miał, to jednakże on nie wystarcza, jeżeli mamy na względzie zmiany ciśnienia podczas jednego skurczu serca, a to z powodu: 1) własnych wahań, jakie posiada rtęć w manometrze, gdy ją wyprowadzamy ze spoczynku, 2) z powodu względnie małej czułości tego aparatu. Dzięki bowiem bezwładności i znacznemu ciężarowi rtęci, przyrząd ten wcale nie jest w stanie wykazać nagłych i krótkotrwałych zmian w ciśnieniu, które właśnie w układzie krwionośnym przeważają.

Do zbadania takich zmian może być zastosowany manometr sprężynowy. Manometrów sprężynowych, które do tego celu mogą

X drążek. F sprężynka, H piórko, o rurka służąca do połączenia z tętnicą^ A oś obrotu piórka, G_t i G,, blaszki, zapomocą których błonka naczynia D porusza sprężynkę F i piórko H.

służyć, jest bardzo dużo najrozmaitszej konstrukcyi; jednakże do doświadczeń tego rodzaju najpraktyczniej jest stosować takie, które posiadają najmniej skomplikowaną budowę, najmniejszą bezwładność, i do wprawiania w ruch potrzebują najmniejszej ilości krwi, gdyż od tej ostatniej okoliczności zależy jego czułość. Jeżeli wyobrazimy sobie, że kilka mm³ krwi, wchodząc do rurki manometry -cznej, zdoła wykazać istniejące w tętnicy ciśnienie, do czego manometr rtęciowy potrzebuje 2 lub 3 cm., to oczywiście manometr