9429
0801

92 N. CYBULSKI

metrze musi być mniej lub więcej na granicy ¹/₈ rurki licząc od dołu. Żyła, do której wstawiliśmy kaniulkę i połączyliśmy z manometrem, musi być na tej samej wysokości, na jakiej znajduje się poziom cieczy w rurce. Na podziałce, znajdującej się obok rurki, odczytujemy liczbę, odpowiadającą poziomowi cieczy. Gdy usuniemy zacisk między żyłą a kaniulką, odrazu poziom cieczy w manometrze, na którym się ustawia, wskazuje nam ciśnienie, istniejące w danej żyle w m limetracli słupa wody. Jeżeli bierzemy gałązki dużych żył, jak n. p. gałązki żyły szyjnej (vena jugularis) lub żyły próżnej dolnej (vena cava inferior), z reguły przy spokojnem zachowaniu się zwierzęcia, mamy ciśnienie mniej lub więcej ujemne, w mniejszych żyłkach ciśnienie to będzie dodatnie; wysokość ciśnienia, jeżeli ją obserwujemy przez jakiś czas, nie pozostaje tą samą, przeciwnie, przedstawia pewne wahania, które się odbywają stosunkowo powoli i odpowiadają bądź oddychaniu, bądź jakimś zmianom w stanie naczyń. Badania u normalnego zwierzęcia wypada przeprowadzać przy otwartym kurku rurki manometrycznej. Jeżeli natomiast ze względu na stosunki nienormalne, możemy oczekiwać, że wahania w ciśnieniu będą bardzo znaczne, wtedy zamykamy kurek. Otrzymujemy więc manometr powietrzny mniej czuły niż poprzednio, gdy kurek był otwarty, lecz mający tę jeszcze własność, że gdy w miarę podnoszenia się cieczy w rurce powietrze w pęcherzyku zawarte coraz bardziej się zgęszcza, on się staje coraz mniej czułym. W pierwszym przypadku zmiany w ustawieniu się poziomu cieczy, mogliśmy obserwować bądź bezpośrednio okiem i odczytywać liczby na obok znajdującej się skali, bądź pośrednio za pomocą lunety i liczby te odrazu nam wskazywały ciśnienie w milimetrach słupa wody. W drugim przypadku ustawianie się poziomu odczytujemy tak samo, lecz wartość otrzymanych liczb musimy oznaczyć z tablicy, którą dla każdego aparatu trzeba uprzednio sporządzić. Obecność kurka pozwala, gdy zmiany stają się nieznaczne, ponownie uczynić manometr czulszym wskutek zamian jego na manometr powietrzny.

Chcąc otrzymać krzywe ciśnienia w żyłach za pomocą opisanego manometru, musimy rurkę pionową umieścić w osobnym futerale, mającym z dwóch przeciwległych stron wązkie szpary. Światło, przechodzące przez szpary, działa na poruszającą się w osobnej komorze czułą na działanie światła płytkę lub taśmę papieru.