9429
7901

FIZYOLOGIA MECHANIZMU ODDECHOWEGO 163

Wszystkie przedstawione tu krzywe dowodzą zatem, że wpływ nerwów błędnych istnieje bez wątpienia i że on działa niejako oszczędzająco na roztoczenie się całego ruchu oddechowego. Porów-nywając krzywą, otrzymaną po przecięciu nerwów z temi, w których oba nerwy są nienaruszone, widzimy, że w ostatnich oddechy wprawdzie są częstsze, ale zato płytsze; tern samem więc należy przyznać nerwom błędnym pewien wpływ na samą pracę mięśni oddechowych, tak, że wtedy, gdy nerwy błędne są czynne, ruchy oddechowe odbywają się przy mniejszym nakładzie pracy mięśni.

Wybitny wpływ na rytm oddychania mają także nerwy, zaopatrujące drogi oddechowe, jak n. p. nerw trójdzielny i nerw krta-

Kyc. 78.

Ryc. 79.

Krzywe oddychania u królika, otrzymane po połączeniu tchawicy zapomocą rurki widłowej z poligrafem Marey’a. -j- oznacza początek drażnienia nerwu błędnego. 0 koniec drażnienia. Na rycinie 78 zahamowanie wdechowe; na rycinie 79 zahamowanie wydechowe.

niowy górny. Podrażnienie n. p. zakończeń nerwu trójdzielnego w błonie śluzowej nosa wywołuje skurczowy, gwałtowny wydech, poczem oddychanie na pewien czas zostaje zahamowane. To zahamowanie uważać musimy jako celowe, ustrój bowiem broni się od wejścia do dróg oddechowych różnych gazów szkodliwych jak chlor, brom, amoniak, kwas siarkowy i t. d. Wszystkie te ciała drażnią błonę śluzową nosa i wywołują silny skurcz wydechowy, tak że nie mogą być wciągnięte do dróg oddechowych (patrz ryc. 80). Zakoń-

11*