94298501

FIZYOLOGIA MECHANIZMU ODDECHOWEGO 169

Wydech natomiast, w pierwszej chwili również dopomaga ruchowi krwi w kierunku serca, później jednak, zwłaszcza przy wydechu wydłużonym i utrudnionym, może utrudnić z jednej strony dostanie się krwi do serca z żyły próżnej, a z drugiej strony z serca do tętnicy głównej.

Widzimy więc, że ostateczny wynik wpływu oddychania na ruch krwi będzie zależał od wzajemnego stosunku rozmaitych czynników i musimy dojść do wniosku, że oddychanie wpływa w dość wybitnym stopniu na krążenie i tc przeważnie dodatnio, co najlepiej występuje przy zmianach postawy ciała, a szczególnie przy postawie pionowej, którą zachowuje człowiek. Tu działanie ssące

urn	i\|Uf * _rfi;	lii. lii	i » i
MI i*			n< IJbj
i	V —i			' 1 V/
n i	i ii	n i	c l Ir l ir"! II 1
\	\	\	\ \	A
\ \	\ • V	i\ I i i \ *	V \ '
i \ i 1 ^	l \ 1		¹ ! N
\ •	\ z, \ i	\ t \ f	\ ^E \ ^E \ ' \ E

Ryc. S3.

Wahania ciśnienia krwi (królik; z powodu ruchów oddechowych. Górna krzywa ciśnienie krwi; dolna krzywa oddychania (wdech ramie spadające).

klatki piersiowej i tłoczące jamy brzusznej są głównymi czynnikami, które podnoszą krew z dolnych kończyn do serca. Bez tych dwóch wpływów sama vis a tergo serca byłaby niedostateczną, ciśnienie w żyłach kończyn dolnych, a wskutek tego i ich rozszerzenie, byłoby za wielkie, ilość krwi w nich również zanadto wielka, co by wszystko szkodliwie wpływało na krążenie. Dzięki zastawkom, w które opatrzone są żyły, dzięki ssącemu działaniu klatki piersiowej, oraz tłoczącemu jamy brzusznej, przy każdym wdechu krew z większą szybkością dąży z żył jamy brzusznej do serca.