94298901

FIZYOLOGIA PRZEWODU POKARMOWEGO 273

pęcherzyka żółciowego, do którego robimy otwór wprost z powierzchni skóry również w prawem podżebrzu.

Wątroba wynosi od 25—4'2°/₀ wagi ciała i różni się od innych narządów bardzo różnorodnym składem chemicznym swoich elementów: sucha pozostałość wątroby dochodzi do 16026 części na 1000 i zawiera prawie wszystkie składniki mineralne, które spotykamy w ustroju. W porównaniu z innymi narządami znajdujemy w niej w największej ilości żelazo, szczególnie u noworodków, do 027 na 1000, u dorosłych zaś — 023. Ilości te ulegają nieco wahaniu u rozmaitych osobników.

Ze związków organicznych spotykamy najwięcej tłuszczu, który w suchej pozostałości może dochodzić do 10°/₀, zresztą zawartość tłuszczu także ulega znacznym wahaniom. Z innych sub-stancyi organicznych na pierwszem miejscu musimy wspomnieć o lecytynie, która dochodzi do 2'3°/₀ (N o e 1) w stanach patologicznych do 4'3°/₀, ilości u zwierząt są zbliżone i również ulegają wahaniom: zmniejszenie jest tem większe, im więcej tłuszczu znajdujemy w komórkach. Z innych związków organicznych stale znajdujemy: glikogen, cukier gronowy, ksylozę, kwas glikuronowy. Ten ostatni jednakże tylko u psa i morskiej świnki oraz w stanach patologicznych. Oddziaływanie komórek żywych jest alkaliczne, po śmierci zaś kwaśne.

Białko komórek wątrobnych, według Piesza, składa się z kilku kategoryi: 1) ścinające się przy 45°, 2) przy 75°, nadto zawierają nukleoalbuminę, która się ścina przy 70°. Halliburton znalazł dwa rodzaje globuliny, jedną ścinającą się przy 45—50°, drugą w temperaturze od 68—70°. Obok wyżej wymienionych składników spotykamy tu także inne substaneye proteinowe, nierozpuszczalne w wodzie.

W wyciągach z wątroby spotykamy bardzo liczne fermenty:

1) proteolityczny,

2) f. działający na polypeptydy,

3) f. dezamidowy,

4) f. mocznikotwórczy (arginaza),

5) nukleaza,

fi) diastaza,

7) f. glikolityczny,

8) oksydazy,

9) katalazy,

10) lipazy.

Fizyologia człowieka II.