240
«, i ?hA są liczby drgań dwóch, równocześnie dobytych, tonów w jednój sekundzie, a x,ilość natężonych uderzeń, to jedno ta-
1
kie uderzenie następuje co — sekundy, w którym to czasie ton
% i rh
pierwszy —, a drugi - drgań wykonywa. W tym samym zaś
W w
czasie, w którym przez spółdziałame drgań powstaje jedno uderzenie, musi ton wyższy, jak to wyżói okazano, wykonywać o je-
, n2 n1
dno drganie więcój, niż ton niższy, zatem —7 — — • = 1, czyli
a że toń kombinacyjny wskutek prędkiego następstwa takich uderzeń powstaje, więc także liczba drgań jego równa jest różnicy liczb drgania obu tych tonów, z których właśnie powstał. Tak np. ze spćłistnienia tonu zasadniczego i jego tercyi tworzy się druga, niższa oktawa tonu zasadniczego, bo względne liczby drgań tego tcnu i jego tercyi są 4 i 5, zatem liczba drgań ich tonu kombinacyjnego jest = 1. Z tonu zasadniczego i kwinty powstaje, jako ton kombinacyjny, niższa oktawa tonu zasadniczego, bo też tym tonom odpowiadają liczby 2 i 3, a tonowi kombinacyjnemu liczba 1, okazująca połowę drgań tego tonu zasadniczego, do którego liczba drgań 2 należy. Lecz ton kombinacyjny, tym sposobem obliczony, jest tylko najprzedniejszym czyli pierwszym z pomiędzy wielu innych tonów kombinacyjnych, które śię przy tem równocześnie pojawiają. Tak samo bowiem pierwszy powstały ton kombinacyjny i najniższy z onych dwóch razem dobytych tonów dają drugi ton kombinacyjny, a ten znowu z drugim z obu tamtych podobnie ton trzeci, z pierwszym zaś tonem kombinacyjnym ton czwarty i t. d. według następującćj modły:
Tony 'pierwotne.
«1, |
i |
n2 |
dają |
n2- |
-«i, |
% | |
2nx |
— , |
n2 |
V |
2nx |
— n2, ■ |
w | |
i L |
d. |
ton kombinacyjny. pierwszy ... n2 — n1
drugi......2nx — n2
trzeci.....2n$ — 2nx
czwarty . .. 3nx — 2n<A. i t. d.
Powyż sze tłumaczenie tonów kombinacyjnych potrzebuje jednak pewńćj jeszcze modyfikacyi, jak to Hehnholtz w spomnionem
1
\