FizykaII43401

»

430

mo pozorućj ich nikłości, widzimy dla znacznej jasności'światła które wysyłają.

7) Oko posiada zdolność zastosowania się czyli nastrajania do różnych odległości przedmiotu, gdyż doświadczenie uczy, że ten sam przedmiot widzimy dokładnie w bardzo rozmaitych odległościach; a jednak gdyby wszystkie części składowe oka, łamiące światło, zatrzymywały niezmiennie Owe kształty, przy których odbywa się wyraźne widzenie pewnego przedmiotu, wówczas w miarę większego oddalania się jego od oka musiałby tćż obraz powstawać coraz bliżćj soczewki ocznćj, zatćm nie na siatkówce lecz przed nią, gdyż wierzchołki stożków światła załamanego nie dosięgałyby tej błony; w razie zaś znaczniejszego zbliżenia tego przedmiotu do oka padałyby te wierzchołki już za siatkówkę, wskutek czego każdemu punktowi onego przedmiotu odpowiadałoby w obrazie na siatkówce małe kółko, nakrywające w części sąsiednie, przez co obraz koniecznie niewyraźnym by się stać musiał. Pomimo tej własności oko nie może jednak stosować się równocześnie do dwóch bardzo znacznie różniących się odległości. Jeżeli celujemy do dwóch przedmiotów, położonych na jednej linii prostej, do jednego w odległości metra, a drugiego w odległości kilku metrów, natenczas wpatrując się w bliższy, widzimy przedmiot dalszy mniej "7" raźnie, a patrząc tak samo na dalszy, przedstawia się bliższy mniej jasnym. Z tego widać, że oko nastrojone do wyraźnego widzenia w jednej odległości, nie może jednocześnie widzieć dokładnie w drugiej, lecz tylko kolejno stosuje się najprzód doje-dnćj, a następnie do drugiej; zatćm do przejścia z jednego nastrojenia w drugie potrzebuje pewnego, chociaż nie wielkiego czasu. Wszelako własność ta ma swoje granice, a obrazy bardzo bliskich przedmiotów malują się w każdem oku tak na siatkówce, jakoby wierzchołki zbieżnych promieni załamanych leżały za nią i dlatego są niewyraźne. Najmniejsza odległość przedmiotu, dla której te punkta jeszcze na samćj siatkówce leżą, zakreśla dalekość wyraźnego widzenia, czyli doniosłość- wzroku. Jest to odległość, w jakiej przedmiot ma się znajdować, aby g° można było widzieć z całą dokładnością. Ona nie u wszystkich ludzi jest jednaka, a częstokroć u tćj samej osoby różna dla każdego oka, wynosząc dla małych przedmiotów, jak np. <U^a