F1ZY0L0GIA NARZĄDÓW PŁCIOWYCH KOBIECYCH 629
waż wyprowadzanie wniosków z wyniku doświadczeń nad jajkami zwierząt niższych, składanemi n. p. w wodzie morskiej, nie jest usprawiedliwione, przeto cechy te mało nam są znane. Spostrzeżenie J. Loeba, że oocyt I-go rzędu, a więc komórka płciowa przed wydzielaniem ciałek kierunkowych znacznie dłużej zachowuje zdolność dalszego rozwoju od dojrzałego, ale niezapłodnionego jajka, mogłoby przemawiać za tern, że ludzkie jajko wydalone z jajnika, może pewien czas żyć, gd}7ż, jak wiadomo, jest ono wówczas owo-cytem I-go rzędu i dopiero po wniknięciu plemnika wytwarza ciałka kierunkowe. Za tern samem przypuszczeniem przemawia też istnienie grubej zona pallucida i leżącej na niej corona radiota złożonej z komórek nabłonkowych, gdyż, jak wiemy, osłony jaja chronią je przed niekorzystnymi wpływami otoczenia. Zresztą ludzkie jajko nie bywa w drodze swojej do macicy narażone na szkodliwe wpływy wysokiej lub bardzo nizkiej temperatury lub na silniejsze wstrzą-śnienia mechaniczne, a w zdrowych narządach płciowych kobiecych wykluczony też jest wpływ nieodpowiedniego medium chemicznego. Niewątpliwie zapłodnieniu ulega jajko ludzkie najczęściej zaraz pot opuszczeniu jajnika, kiedy jeszcze nie uroniło nic ze swojej siły) życiowej.
Pęcherzyk, w którym owocyt rośnie i dopiero co opisane zmiany przechodzi, zaczyna się powiększać i dojrzewać, aż w końcu, zbliżywszy się do powierzchni jajnika i wypukliwszy ją, pęka, wyrzucając ze siebie jajko (ryc. 123).
Pęcherzyk gotowy do pęknięcia przedstawia twór wielkości groszku, w\rpełniony wodojasnym płynem (ryc. 124). Na przekroju drobnowidowym spostrzegamy następujące szczegóły. Tkanka łączna otaczająca pęcherzyk układa się w dwie warstwy, z których jedna, zewnętrzna, nie różni się strukturą od łącznotkankowego podłoża jajnika, a cechuje ją tylko to, że włókna tkanki ułożone są koncentrycznie. Mieści ona w sobie naczynia krwionośne. (Theca fol-liculi externa). Ku wewnątrz widzimy drugą łącznotkankową osłonę. Jest ona mniej zbita, a w skład jej wchodzą między innemi komórki łącznotkankowe duże, nieraz ziarniste, niekiedy żółtawo zabarwione, których gdzieindziej w tkance łącznej jajnika nie spostrzegamy. Zobaczymy w jednym z późniejszych ustępów, że komórki te mają ważne znaczenie dla wewnętrznego wydzielania jajnika. W tej osłonie wewnętrznej (theca folUculi interna) rozgałęziają się i rozpadają na sieć włosowatą naczynia krwionośne, opla-