FizykaII47001

FizykaII47001



4=66

I


ni, które wyszedłszy i pbdotmie lfeźącyćłi punktów fali światła, padającej na szpary, interferują ze sobą na odległćj płaszczyźnie lub w polu Widzenia lunety; zwróconej osią ku świetlnemu otworowi. W sarnyin środkd tego pola nie mają promienie żadnej różnicy dróg i dla tego wzmacniając się, sprawiają tam mocniejsze oświetleiiie. Widocznie to samo dzieje się też w każdćm in-uem miejscu, dla którego różnica drogi takich' dWoch sąsiednich promieni jest — nl, jeśli ń liczbę Całą wystawia. Na te miejsca przypadają maxima oświetlenia w widmach drugorzędnych. Oznaczywszy wzajemną odległość środkowych linii w dwóch sąsiednich otworach głosaą która przedstawia też zarazem odległość każdych dwóch w tychże Otworach podobnie leżących punktów,'mamy dla kąta odchylenia j, prążka w odpowiedniero

/ta

widmie formułkę sin f ~    , w którćj / jest długością fali

użytego światła, n zaś liczbą całkowitą. Weźmy teraz na uwagę pewien punkt w polu widzenia lunety, dla którego różnica drogi dwóch; z podobnie leżących punktów wy szły cli, promieni

n .    .    ...

jest — — /.,. jeśli m wystawia ilość otworów uginających; h zńs

liczbę Całą; przez m niepodzielną. Niechaj t będzie czas fazy drgnienia; które w pewnej eh wili najdłuższy z tych promieni przesyła do rzeczonego punktu, a 7’Czas całego drgnienia. Czasy faz wszystkich innych fal, dostających się tamże w tej samćj chwili, a wychodzących z odpowiednich miejsce swoich w onyoh otworach tórrt późnićj-, im mniejsze drogi odbywać mają, są kolejno


'Jn


f, t —j-    i -j -    7'j /.-j-

. 1 w 1    1 in 7    1


■3n


T,


t-t-


(////, — i) n


T.


ni    m    ■ m

Gdy się zaś fazy podczas każdego drgnienia w tyr1 samym porządku powtarzają, więc zamiast każdego wyrażenia w tym szeregu, które jest większe niż 7', wolno położyć resztę, zostającą po podzieleniu jej przez 7. Wszelako nawet już bez głębszego zapuszczania się w ten przedmiot nietrudno poznać, że fazy, w powyższym szeregyi zestawione, tylko się inaczej przed-


n

.awiają, jeżeli czas każdej z nich o ilość — 7’ zostanie zmie-


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
FizykaII41901 415 415 au — , czyli ae ’ J miotu AB {Fig. 230), padają na szkło przedmiotowe 00 i za
IMGE54 66 Aiexandre Astmę czyna ni stąd, ni zowąd przypominać powieści Josepha Kesse-la2, z zapijani
Image11 (36) V 20 T~ 2.66. Znaleźć różnicę faz drgań dwóch punktów leżących na promieniu i odległych
img220 (6) 214 Sieci samoorganizujące się Rys. 10.6. Neurony, które rozpoznają pojawianie się punktó
img473 (3) (jlyc h w przedziale domkniętym poznaliśmy twierdzenie, które gwarantuje nam Istnienie pu
DSC08793 (4) III. Fizyka wokoł nas Które z przedstawionych niżej ciał wykonują ruch rysunk^znak „X •
Image11 20 V 2.66. Znaleźć różnicę faz drgań dwóch punktów leżących na promieniu i odległych od sieb
FizykaII01401 9 s = a cos /2 niT f    _ /2nt ), v = ay/k. sin I ) , zatem dla czasu
FizykaII07101 66 hartowanej, utwierdzony w połowie lub przytrzymany w jednym, albo tćż w obu końcac
FizykaII13101 wy eh, które przesyłają stały prąd powietrza do Sj-reny. W górnem denku lego pudła, p
FizykaII23101 225 ni, doznajemy zawodu ze strony tych muszkułów; błona bębenkowa pęka, a czasem i s
FizykaII31301 307 nie, które zwierciadło MN rzuca na RN, a które po odbiciu po-wtórnera od tego źwi
FizykaII39301 Fig. 213. fioletowe, powstałe z rozkładu tych promieni białego światła, które paciają

więcej podobnych podstron