479
całkiem z płaszczyzny padania i oddalając się tóm więcój od głównego przecięcia, imbardziój rośnie kąt, temi dwiema płaszczyznami utworzony, dochodzi maximum odchylenia, gdy ów kąt stanie się prostym.
3) Promień światła, prostopadły do obu sztucznych ścian spatu, powstałych po odcięciu tępych jego węgłów7 płaszczyzną do osi prostopadłą, biegnąc w krysztale równoodległe do jego °si, nie rozpada się nigdy na dwie części i przechodzi przezeń
"-z załamania; jednak podwójni załamanie zaraz nastąpi, skoro światło na taką ścianę padnie ukośnie, przy czem promień nadzwyczajny pozostaje na płaszczyźnie padania, oddalając się wszakże od os’ kryształu bardziej, niż promień zwyczajny w miarę zwiększania się kąta padania. Gdy ten kąt jest niezmienny 1 tylko płaszczyzna padania zmienia sivoje położenie, odchylenie rzeczonój wiązki zostaje do koła osi jednakie.
4) Jeżeli z wymienionych wyżój obu sztucznych ścian spatu, jedna jest do osi jego pochyłą, druga zaś prostopadłą, a światło tak pada na pierwszą, iż promienie po załamaniu się w nim równoodległe do osi postępują, wówczas wychodzi ono zkryszta: la niezałamane i nierozdzielone na dwie wiązki Padłszy zaś Pod prostym kątem na drugą z onycli dwóch ścian, przechodzi przez kryształ także bez załamania i dwojenia się, lecz przy Wyjściu z niego doznaje zwykłego załamania.
5) Jeżeli kryształ islandzki ma dwie sztuczne do osi swojej równoodległe ściany i na jedne z nich pada promień światła tak, iż płaszczyzna padania ma do osi prostopadłe położenie, wówczas nietylko promień zwyczajny, ale także nadzwyczajny, zżymając się płaszczyzny padania, stosuje .się do prawa Snel-kiisza, według którego wstawa kąta padania ma się tak do Wstawy kąta załamania, jak 14833 : 1 = 1 : 0-6742. Zatem obydwom z nich odpowiadają w takim razie niezmienne skaźni-ki załamania; pierwszemu nachylającemu się bardziej ku prostopadłej padania skaźnik n — Pb543, drugiemu mniej do tejże prostopadłej nachylonemu n' =■ 1-4833. Jeżeli zaś płaszczyzna padania promieni na taki równolegle do osi ścięty kryształ jest równoodległą do osi, albo przez nią przechodzi, natenczas znowm obie wiązki rozdwojonego przy załamaniu promienia Pozostają na płaszczyźnie padania, ale promień nadzwyczajny;