FizykaII58901

585

co dowodzi, że utrata jćj odbywa się powoli. Chcąc używać elektryczność nacieradła tak, jak się używa elektryczność szyby, należy odosobnić postument, na którym poduszki są osadzone. W tym względzie są bardzo wygodne machiny, w których ramiona konduktora obracać i do poduszek przykładać się dają. Dla Pomniejszenia strat elektryczności tafli przez powietrze podczas Posuwania się potartego jćj miejsca od poduszek ku ramieniu konduktora, do każdćj poduszki nacieradła z tćj strony, w któ-^rfl tafla się obraca, jest przytwierdzony płatek żółtej kitajki, gęgający aż do konduktora i pogumowany na jednej tylko stronie, odwróconćj od tafli.

Powierzchnia konduktora powinna być wymierzona w należytym stosunku do wielkości powierzchni szyby. Za mały konduktor nie wiele elektryczności nabywa, gdyż wkrótce napięcie na nim stanie się równe napięciu na szybie; za wielki zaś, stykając się z powietrzem w zbyt wielu punktach, doznaje oczywiście większej straty, aniżeli konduktor o mniejszej powierzchni, na której napięcie elektryczne jest takie samo, jak na tamtćj.

Fig. 318 (na nast. sfr.) przedstawia machinę elektryczną urządzenia Wintera w Wiedniu, na którćj opisane wyżćj części łatwo rozeznać. Szklanna oś obrotu i szyby spoczywa od strony tćj ostatniej na szklannym słupku s, z drugićj zaś strony na słupie drewnianym. Nacieradło (Fig. 319) jest osadzone w drewnianym ^kiełkowatym przyrządzie nn {Fig. 320), który spoczywa na

szklannym słupie h. Mosiężny pasek, przytwierdzony do widełek, Prowadzi — E z poduszek do otworu r, w który się mały konika T. II.    '    74