FizykaII71601

710

że ono nie zawiera magnetyzmu, lecz tylko że mieści w sobie równe ilości północnego i południowego magnetyzmu, ułożone tak w przestrzeni wewnętrznej, iż każde działanie na zewnątrz zniknąć musi. A takich układów nawet więcej możemy sobie wyobrazić. Gdyby np. ciało składało się z molekułów kulistych, z których każdy jednakowo jest magnetyzmem tak opatrzony,, iż różnoimienne bieguny leżą na współśrodkowych kulistych powierzchniach, wówczas każdy molekuł działałby na zewnątrz w ten sposób, jak gdyby wszystkie magnetyzmy w środkowym punkcie jego były nagromadzone. Jeżeli zaś przy tern suma ilości północnego magnetyzmu w molekułach jest równa sumie ilości magnetyzmu południowego, natenczas działanie każdego takiego molekułu na zewnątrz jest widocznie = 0, właśnie tak, jak gdyby całe ciało żadnego magnetyzmu w sobie nie zawierało. Na temwłaśnie zasadza się hipoteza, że najmniejsze cząstki żelaza, stali i innych ciał magnetycznych posiadają już pierwotnie magnetyczną polarność, a nie otrzymują jej dopiero przez magnetyzowanie, które tylko położenie ich biegunów zmienia w ten sposób, iż działanie wszystkich razem na zewnątrz daje wypadkowę, różniącą się od zera.

§ 109. Krzywce magnetyczne. Jeżeli bardzo małą, około swego środka ciężkości na wszystkie strony ruchomą, igłę magnetyczną przybliżymy do ciała namagnesowanego, zajmuje ona pewne położenie statecznej równowagi, zawisłe od swego położenia względem tego ciała i od magnetycznego stanu jego. Linia krzywa, która dotyka wszystkich tuż po sobie następujących położeń tei igiełki magnetycznćj, zowie się krzywicą magnetyczną. Do każdego, magnesu należy pewien układ tych krzywic, które z jego biegunów wychodzą. Można je łatwo zrobić wi-docznemi, nakrywszy Sztabę magnesową papierem i posypawszy nań delikatnych opiłków miękkiego żelaza. Każda pojedyńcza opiłka zastępuje tu miejsce małej igły magnetycznej, a cząsteczki żelaza, czepiające się nawzajem, będąc zmuszone do ruchu obrotowego, a nie postępowego, okazują wyraźnie kierunek krzywic magnetycznych. Bliższe szczegóły o nich znajdzie czytelnik w dziele Hergera ¹) i w tomie dodatkowym niniejszego dzieła

1

Berger I»e Systcme der magnetiscŁen Curreni Liipzig.