Image68

Uczony i dobroczynny, przy końca życia oddany naace dzieci ubogich, umarł dnia 5 Kwie tnia 1812 roku, mając lat 71.

KAROLINA z EBLOW ŻÓŁKOWSKA.

(Spoczywa w ziemi bez pomnika i napisu).

Jest to małżonka artysty drammatycznego i redaktora Momusa, Aloizego Żółkowskiego, a matka dziś żyjącego, jednego z najpierwszych artystów drammatycznych w Polsce. Sama występowała na scenę przez lat wiele, najprzód w poważnych klassycznych trajedyjach, następnie drammałach i komedyjach. Żyła lat. 65, umarła dnia 9 Kwietnia 1853 roku.

STANISŁAW JANICKI.

(Bez grobowego napisu).

Umarł dnia 8 Maja 1855 roku.

Urodzony dnia 4 Maja 1798 roku we wsi Moskarzów o milę od Szczekocin. W dziecinnym wieku utraciwszy tak ojca jak i matkę, w domu ciotki swój sędzinej Nowickiój w Krakowie, znalazł przytułek i opiekę rodzicielską. Po ukończeniu szkół i dwóch latach nauk filozoficznych w Akademii Krakowskiej^rzybył dwudziestoletni Janicki w roku 1817 do Warszawy, dla ukończenia na Uniwersytecie Warszawskim nauk filozoficznych. Odznaczył się w naukach matematycznych i fizycznych tak wydatnie, iż we Wrześniu 1818 roku otrzymał posadę nauczyciela w byłem Liceum Warszawskiem. Gdy celem urządzenia wyższych zakładów naukowych w kraju, i założenia w Warszawie Obserwatoryjum astronomicznego, rząd wysłał młodszych nauczycieli za granicę; Janicki był w ich liczbie, i przez trzy lata podróży, zwiedził Niemcy, Szwajcaryją, Medyjolan, Rzym i Paryż. Za powrotem do kraju, miał sobie powierzoną katedrę matematyki w Płocku Roku 1823 ogłosił drukiem rozprawę swoją w przedmiocie podówczas mało znanym: „O machinach parowych-,“ w następnym, otrzymał w Uniwersytecie Warszawskim stopień doktora filozofii. Węzłem najściślejszej przyjaźni połączony z doktorem Malczem, zaślubił jego siostrę. Kiedy stanęło w ogrodzie Botanicznym Obserwatoryjum astronomiczne, Janicki był w roku 1825 pierwszym jego adjuuktem. Wkrótce odbył powtórną podróż naukową; bo wybrany przez rząd na professora mechaniki technicznej, zwiedzał przez lata 1825/6. i 1826/7 zakłady przemysłowe Niemiec, Francyi i Anglii. Od Października 1827 roku, poświęcił się znowu wykładowi nauk' w Szkole przygotowawczej do Instytutu Politechnicznego, a następnie jako professor kursów dodatkowych i członek komitetu egzaminacyjnego, wolne od zatrudnień obowiązkowych chwile, poświęcał badaniom w dziedzinie nauk przyrodzonych, matematyki, mechaniki i ekonomii politycznej. Prace jego znajdują się w wydawanym przez niego od roku 1829 „Pamiętniku umiejętności czystych i stosowanych."