XXXVII
Mokotów przez Jzabellę z Czartoryskich Lubomirskich Marszałkową Wielką Koronną założony, stanowi mile ustronie wiejskie z pięknym i obszernym ogrodem, na drodze do Willanowa. Dziś jest własnością P. Fr. Schustra, i w nim wiele rodzin z Warszawy, pomieszkuje w letniej porze, używając swobody wiejskiego życia.
Ma w cieniu drzew jeden sarkofak kamienny z napisem:
„Wdzięczność i wierność.
Tu spoczywają zwłoki Franciszki Bzurównej. Nagłą śmiercią życie zakończyła. Dnia 11 Stycznia 1828 D. A. W.“
Pomnik ten, wystawiła hr. Wąsowiczowa właścicielka późniejsza Mokotowa pannie służebnej, która z niewiadomych powodów' samobójstwem życie zakończyła.
Miejscowe podanie mówi, że w nocy duch się jej często błąka w cieniu drzew, i zarazem wskazuje przy bramie wjazdowej świerki, sadzone ręką Księcia Józefa Poniatowskiego.
Lux w liście Legjonistów, wypuścił jednego ze starych a zasłużonych wojowników, Jana KolecMego b. Kapitana pułku 6 piechoty wojsk Królestwa Polskiego. Żyje on jeszcze, przygnieciony ciężarem wieku bo kończy lat 82 w r. b. Podamy tu stan służby jego wymownie świadczący o zasługach wojskowych czcigodnego starca.
Jan Kolecki urodził się 15 Grudnia 1775 w Rydlicach Cyrkule Tarnowskim w Galicyi. W r. 1792 wszedł w służbę Austryjacką, i odbył w nim kampanie w latach 1793, 1194, 1795, 1796, i 1797, we Włoszech. Był w bitwach pod Mantuą, Limago, Weroną, gdzie ranny został kulą karabinową w lewą nogę. W bitwie pod Cas-sano dostał się do niewoli. W r. 1798 przeszedł do Legjonow Polskich we Włoszech, i jako Legjonista, odbył kampanie w latach 1798, 1799, 1800, we Włoszech: w 1802, i 1803, na San-Domingo: w 1804 i 183 w Państwie Weneckim: w r. 1806 w Kalabryi. Był w bitwach pod Weroną, Novi, w Alexandryi, pod Podet, de Vasso i w oblężeniu Mantui. Pod Castel-Franko w państwie weneckim ranny kulą karabinową w prawą łopatkę. Te wszystkie kampanie odbył w stopniu podoficera. Dnia 16 Lipca 1808 r. awansowany na podporucznika i przeznaczony do 2 pułku piechoty Legii nadwiślańskiej: odbył kampanję w Hiszpanii 1808, 1809, 1810, i 1811 r. Znajdował się przy pierwszym i drugim oblężeniu Saragossy: pod Tudellą, S. Maria, Belochiter, iLerydo: w oblę-. żeniu Targony, Sagundu, Órophen, i pod Walencyą: pod Saragossą zdobył cztery sztuk armat na nieprzyja/ cielu: tu dostał w pierś kontuzją i od kamienia odłamanego przez bombę; pod Tortozą 26 Października ranny w nogę lewą od kuli karabinowej. Mianowany porucznikiem, d. 14 Marca 1812 odbyt kampanję 1812 w Ros-syi. Był w bitwach: pod Smoleńskim, Mozajskiein, Woronowem, Moskwą, i pod Berezyną. Następnie odbył kampanję w Niemczech 1813 r. Znajdował się w bitwach pod Bautzen, Dreznem, Lipskiem, i pod Hanau. .Mianowany kapitanem d. 24 Stycznia 1814 r. i przeniesiony do pułku 1-go lekkićj piechoty Francuzkiej, odbył kampanję we Francyi t. r. walcząc pod Collmare, Ligne, SŁ Diziers, Brienne, Trois, Nogens-Montreaux: Barnd^Aubei pod Arges nad Aube. Pod Moutreaux zdobył dwie armaty; w wielu innych bitwach świetnie się odznacz#. Odbył marsz do Polski w r. 1814 z Francyi. W r. 1812 mianowany kawalerem państwa francuzkiego: następnie otrzymał krzyż srebrny Legii honorowej, i złoty wojskowy polski. W r. 1815 przy organizacyi wojska Polskiego, przeznaczony do 6-go pułku piechoty Liniowej. Otóż krótki obraz życia tego wojownika, w ciągu lat 22 bez przerwy.
KONIEC.