KSE6153 II L87

235

1648

na Rzplią, a na Króla bardziej respektują. Panowie Regimenta-rze, że się tak sprawili jako o nich powiedają, żal się tego Boże* Non sU fuga vestra m hieme, dla tego in Odobri wczas zaradzili sobie! Ukazowal ratimies, że się nie dobrze stało, ‘że postpositi PP. Hetman’ Litewscy, przypominał rem bene gestom pod Chocimem od Hetmanów Litewskich. Nie chwali tego me-diimi,-żeby się udawać do skarbów kościelnych: jto podał, żeby PP. Senatorowie zrzucili po 100 grzywien srebra; urzędnicy po 60 grzywien. Pospolitego ruszenia nie chwalił; mówiąc, że me masz co chwalić; dla niego teraz mało nie był u nieprzyjaciela w rękach. Gwardyej wysłanie niepotrzebne być rozumiał; nic wiele sprawi tą zbieraną drużyną, i wybrańcami nie nawojujem. Pieniędzy potrzebą jako najwięcej; a powierzyć regimentu Panu Wojewodzie Ruskiemu, któremu smgulcma dał eneomia, jako we wszystkiem, tak in re militań.

P. Wojewoda Mazowiecki. Pierwsze staranie ma być nasze, żeby jako najprędzej mieć Pana.¹ Plchs rychlej ad mim imperium potest cotwpom. Panów Regimentarzów tych radził, którzy szczęśliwie po. ten czas służyli. Panu Wojewodz^;e Ru skiemu z Panem Wojewodą Kijowskim. Pkiralitatem Komissa-rzów nie chwalił: lummi castrmsem ganił bardzo; chwalił dru gich ochotę do ratunku ojczyzny;(.sam ofiarował 100 piechoty i 200 grzywien srebra. Pospolite ruszenie, radził, żeby była według Województwa Podlaskiego wyprawa: z włók dziesiąci Kozak ; ze dwudziestu Usarz.

Pan Wojewoda Witepski. Nie slow tu potrzebaiy ale rzeczy samej, skrócić elekcyą rozumiał, pospolite ruszenie namówić; o wojsku rozproszonym nie myśleć,¹ żeby się miało zgromadzić. I Rotmistrze temu dosyć nie uczynią. 0 wodzach, żeby podali Pana Wojewodę Ruskiego z Panem Bełzkim. ‘    >

Pan Wojewoda Bracławski. Nie uszanowałem ja nikogo, anim siebie chwalił: którzy byli przyczyną tej ucieczki, niech dadzą ratiormn; z czego nasłuszniej dać rationem Panom Regimentarzom, Myśmy nic nie winni. Niech mi kto zada in focie Reipubliccie tu, żem uciekł, gotówem mu się z tego sprawić: pewnie mnie nikt nie mijał, bom na samym ostatku Chorągwie