KSE6153 II L35

io49

383

Luty

przed miastem , a jego brata tamże w mieście, aby tak na się patrzeli. Pięknie go okrutny tyran pocieszył Zadrżały skóry na Panach Koniecpolskim, Grodzickim, Czarnieckim , Łuczyńskim i insżyeb; ba i na nas samych. Bo przez dwie nocy łatały glosy bzerni: „ubić, albo obłapić Komissa-rzów, a na Kodak odesłać!'¹ Wszystko miasto i Kozacy ńt ar mis byli. P. Hetman nigdy dobrze trzeźwy. Przypominał P. Wojewoda o dotrzymanie immśtitii do Świątek, o pokój Wołynia i Podola. Powiedział, iż: ...uewiem, jako druga Komissya stanie, jeśli mołojcy na 20 albo .30 tysięcy regestrowego wojska nie staną, i ndzielnćm oclrezanem swem Państwem kontentowae się nie będą. Obaczymy; więźniów na Komissyą stawimy i armaty' cokolwiek. Za-czem waleta. Wyprowadzili nas Pułkownicy.

Kie pomogli nam i zdrajcy z naszych do dobrej odprawy, przedając' sid^r od Kijowskiej szlachty. Uchodzą utriusąue sexks* panny nawet¹.‘ do Kozaków w Pereasławiu. Czeladź nasza, osobliwie pisarz Pana Wojewody pokojowy, Sobol niejaio, niemłody i wiadomy rzeczy et statum fleipubli-cae, i Jermołowicz niejaki Litwin który tam do Chmielnie-kiegojeehal, został Judasz. Nie strzegliśmy się go Ot comiliis czasem. Szkodził'nam bardzoH Wójt Pawołocki, który⁷ Pana Tomisławskiego dzierżawcę"SWego w okowy poddał. Tegoż dnia w Woronkowie nocłćg. Wymknęło się jednak z nami do stu osób więźniów; jako P. Ruśżowski, Skutnim ki ByszewskiyKcia Officyerowie, i Dragandw^! ku daciach kilkadziesiąt, wmieszawszy się między sług i stajenną czeladź.

W. Z Woronkowa do Białogrodki mil 9, minąwszy Kijów. Ja przecie z Panem Podczaszym Bracławskim wyboczyliśr my do S. Zofii,' gdzie przywitawszy Metropolitę, obaczyw-szy⁷ w cerkwi cmtiipuitatts widzenia godne, ukazaliśmy się z przystawami od Chmielnickiego przydanemi za wióra bramą nad miastem. Co postrzegłszy szlachta, szlachcianki , -i tmsP.ift pleiis catholim, rwali'się de nas, i gonili jako

t