KSE6153 II L84

432

1649

dolegliwość. Że więc nie z pychy, ale z wielkich bied moich, będąc wygnańcem ze własnej ojczyzny mojej i z ubogich dóbr moich, musiałem poniewoli przygarnąć się i upaść do nóg Wielkiego Cara JMci Krymskiego, aby mię wyprawił do miłościwej łaski WKMci Pana mego Miłościwego. Lubo się to tak stać musiało, że za winne i niewinne dusze pokutować muszą, niechże Pan Bóg sądzi, kto temu jest przyczyną. Azali nam nie gwoli z rozkazania swego WKMe to Hetmaństwo Kozackie naznaczyć raczył Zabuskiemu, raczże WKMć zarazem go do wojska Zaporo wąskiego wysyłać, a ja zaraz buławę i chorągiew, którą teraz trzymam z łaski WKMci, onemu oddam. Wiem pewnie, że przy łasce WKMci, byłbym zachowany przy zdrowiu mojem: ale wie dząc o tćm, że mało co słuchają Panowie Dzierżawcy Ukrainni WKMci, mało co patrząc na WKMć, sami każdy Pan Królem się mianuje, wiem, nie tylko żeby mnie mieli trzymać w Państwie WKMci, ale i duszę zaraz mi wezmą. Wszakem ja z Wojskiem Zaporowskiem zawsze, i na początku szczęśliwego obrania na to Państwo WKMci, bardzom się o to starał, i teraz tego życzę, abyś był możniejszymi Panem w Koronie Polskiej, aniżeli ś. p. ojciec i brat WKMci. Zaczem niczemu nie wierząc, żeś jest niewolnikiem 11 pitej, będę się trzymał tego Pana, który mię łaskawie z bożej łaski trzyma na opiece swej; a przytćm z uniionemi posługami niemi pod nogi WKMci pilno się oddawam.— Datnm z taboru pod Zborowem d. Id Augusti 1649.

WKMci najniższy podnóżek, Bohdan Chmielnicki.

(Na to respons nie był pisany; ale P. Kanclerz oretenus prolisee de clementin JKMci obietnicę mu czynił).

144.

Aj.exaxdkj; Zaleski Referendarz Koronny do Królewicza Karola

a pod. $)kcila 20 Sierpnia 1649.

Pan Piotrowsiu sługa WKMci między samemi oraami jakiem zajechał szczęściem do Białegokamienia, dziwno mi; gdzie nam przebyć za Królem JMcią niepodobna było, lubo to mil 5 z Białegokamienia. Han w Sobotę położył się z Ordami wszystkiemi