KSE6153 II L20

Awizy z pod Janowa z 13 Września 1653.

•I KMć wziąwszy wiadomość o oblężeniu Tymo.szkowem, którego P Konraeki i z Węgrami pod Socżową obiegł, obawiając się, aby mu ojciec odsieczy dać nie chciał, ruszył z pod Halicza ku Kamieńcowi do Chmielnickiego. Mujnak *lEsui we dwudziestu tysięcy przyszedł: Tymb'sż&k kilka dni tenm uczynił wycieczkę w nocy, wyrzezawszy dd^sześcmdziesiąt człowieka tak naSzych, jako i Węgrów; dział parę powziąwszy, do okopu powracał, ale''ieh nie uwiódł, bo i sam z wielką szkodą swoich ledwie do taboru trafił. Dziś Rakocy gońca dcPJKMci posłał, pisząc, aby wyprawił do Cesarza JMci, przyczyniając się za nim, aby go w niózfem nie'farbował, a on ołsobą swoją obiecując się stawić przeciwko' terhu nieprzyjacielowi. Wołoszyn też z łistami przybiegł do Pana Kanclerza i do Pana Koryckiego, gdzie piszą, że języka mają, iż Chmielnicki na wojsko nasze JKMoi będąc niespodziewanie, wszystkiemi, 'siłami chce uderzyć, i zniósłszy⁷, czego mu Pan Róg nie dopomoże, dopiero synowi iść na odsieflz. Wojska ni&zego'dwadzieścia tysięcy kładą, ale srodze nęriznycli i nakoniec chorych. Niemcy od głodu umierają i już ich siła pomarło. Po napisaniu tego listu, dz.siaj w ciągnieniu idąc z wojskiem od Pana Kawockiego z podjazdu przyprowadzono Kozaka, którego w Berlińcach na załodze będącego pojmano. Ten powiada, że Chmielnicki jest';: Tatarów nie ma, tylko tych zwycżąjnych, co im płaci: przyszło do niego Kozaków Duńskich dwa tysiąca. Trzr razy rozsyłał uniwersały do swoich, aby szli do Wołoch Tymaszka ratować. Nie chcieli go w tem posłuchać: nie wiom-żef jeżeli prawdę powiada, aza poniewoli powie, kiedy go będą inkwirować: prędkiej się jednak wszyscy spodziewamy bitwy.