Magazyn6
2401

CŁA

716

W interesie gospodarczym kraju leży jak największy obrót uszlachetniający czynny ze względu na wykonanie pracy w kraju.

W obrocie uszlachetniającym biernym towary krajowe wywożone są zagranicę, celem poddania ich tam obróbce dla nadania im wyższego stopnia wykończenia.

Ze względu na to, że obrót ten nie jest gospodarczo korzystny, dopuszczony jest tylko w' przypadkach: gdy uszlachetnienie nie może być dokonane w kraju wcale lub w dostatecznej ilości, albo też w równie dobrym stopniu, gdy mają być wypróbowane nowe procesy fabrykacyjne lub nowe wzory.

Dalszem ograniczeniem tego obrotu jest, ze nie mogą być odprawiane w obrocie uszlachetniającym biernym te towary, które uprzednio były sprowadzone z zagranicy oraz towary, których tożsamość nie może być stwierdzona przy pomocy znakowania. Od tego ostatniego warunku mogą być dopuszczone wyjątki dla towarów, które po powrocie do kraju w stanie uszlachetnionym, mają być ponownie wywiezione zagranicę lub gdy chodzi o jednorazowe wypróbowanie nowych procesów fabrykacyj-nych, względnie nowych wzorów.

Obrót reparacyjny czynny polega na tern, że zagraniczne towary przywożone są do kraju, celem poddania ich tu naprawie. Obrót ten nie podlega żadnym ograniczeniom w przeciwieństwie do obrotu repara-cyjnego biernego, polegającego na tern, że towary krajowe wywożone są zagranicę dla dokonania tam naprawy.

Obrót reparacyjny bierny może być dopuszczony, gdy naprawa nie może być dokonana w kraju wcale lub w dostatecznym stopniu, lub gdy przedmioty były uprzednio sprowadzone z zagranicy i zachodzi potrzeba dokonania naprawy w zakładzie wytwórczym. Materjaly zagraniczne, dodane w procesie obrotu reparacyjnego biernego, podlegają ocleniu według tej pozycji taryfy celnej, jakiej podlega sam przedmiot naprawiony.

13. Złożenie towarów na skład. Idąc po linji potrzeb życia gospodarczego, zarząd ceł zezwala na czasowe przechowywanie towarów w składach celnych bez uiszczenia należności celnych. Składy celne dają handlowi poważne udogodnienia i ułatwiają międzynarodową wymianę towarów. Kupiec krajowy ma często okazję do korzystnego nabycia większej ilości towarów zagranicą, nie może jednak liczyć na natychmiastowy ich zbyt w kraju. Gdyby musiał uiścić należności celne zaraz przy przywozie towarów do kraju, kapitał uiszczony tytułem cła pozostałby zamrożony do chwili sprzedaży towaru. Aby tego uniknąć, przechowuje się towary w składach celnych, skąd można je odbierać w całości lub partjami w tych momentach, gdy istnieje na rynku krajowym zapotrzebowanie na dany towar i dopiero wtenczas uiszcza się należności celne od tych towarów.

Składy celne mają również ułatwić obrót takiemi towarami, które wprowadzone zostaną tylko przejściowo do obszaru celnego i następnie wywożone są zpowrotem zagranicę (t. zw. przewóz łamany). Pobieranie należności celnych od takich towarów przy przywozie i zwracanie ich przy wywozie komplikowałoby niepotrzebnie obrót temi towarami. Przy złożeniu towarów na skład celny niedogodność ta odpada. Składy celne, służące do przechowywania takich towarów, nazywają się składami tranzytowemu

Składy celne są publiczne lub prywatne. Publiczne składy celne obowiązane są do przyjmowania towarów na przechowanie bez względu na to, kto jest właścicielem towaru. W składach prywatnych mogą być przechowywane tylko towary należące do właściciela składu. Składy celne mogą być tworzone jedynie w tych miejscowościach, w których znajdują się urzędy celne: pozostają one pod kontrolą celną i zamknięciem celnem. Niektóre składy, przeznaczone do przechowywania pewnych towarów, mogą być zwolnione od zamknięcia celnego. Koszta kontroli celnej ponoszą zarządy składów. Przy domach składowych publicznych mogą być zakładane składy celne jako osobne oddziały.

Publiczne składy celne mogą być urzędowe lub nieurzędowe. Urzędowe składy celne są zakładane przez władze celne. Inne składy, zakładane przez przedsiębiorstwa państwowe, związki samorządowe, zrzeszenia oraz przedsiębiorstwa prywatne, są składami nieurzędowemi.

Na zakładanie przez przedsiębiorstwa państwowe nieurzędowych publicznych składów celnych wymagana jest zgoda Ministra Skarbu. Na zakładanie innych, nieurzędowych publicznych składów celnych wymagana jest koncesja. Koncesję na okres io lat wydaje Minister Skarbu po porozumieniu się z Ministrem Przemysłu i Han-