B574 805

WILWIOR 191

Chory winien sit; przedstawić lekarzowi, gfdy skończy zapisane mu wstrzykiwania najlepiej z rana, z moczem, zatrzymanym w pęcherzu od nocy, w każdym razie chory powinien przyjść z zatrzymanym przez 3—5 godzin moczem. Zasadniczo dobrze jest badać co kilka dni wyciek i nitki pod drobnowidem, wystarczy jednak, jeśli się to czynić będzie choćby raz na tydzień. Jeśli choremu czas pozwoli, możnaby wyleczenie znacznie przyśpieszyć codziennem przepłokiwaniem cewki zapomocą metody Janeta. Do tego używa się kanki szklanej oliwkowej, którą się pi zyuska do ujścia cewki i odsuwa od niego, aby płyn z irygatora (Kali permang. 0,15—0,5 • 1000, Arg nitr. 1,0:10000, Hydrarg. oxycyanati 1:5000 i t. p.) mógł odpływać, skoro cewkę wypełni. Dogodniejsze są kanki dubeltowe z odpływem np. BERGERA.

Zamiast irygatora można też użyć większej strzykawki pęcherzowej, na kiórej koniec nasadza się gumową oliwkę.

Pręciki. Zamiast wstrzyknięć używają niektórzy pręcików, zawierających zwykłe leki, bądźto oblepione wkoło świeczki gumowej, bądź składające się z rozpuszczalnej masy (masło kakaowe i t. p). Pięciki te chory wsuwa sobie do cewki, gdzie pozostają aż do rozpłynięcia.

KARO polecił wpuszczanie do cewki gęstej masy zapomocą specjalnej tuby. Podobnie SCHINDLER zaleca masę agarową z protargolem-BRUCK podał pręciki żelatynowe, zawierające żółty proszek „Caviblen“. Sposoby te jednak mało zyskały sobie zwolenników.

Leczenie wiewióra tylnej części cewki moczowej. Gdy się chory zacznie uskarżać, po ustąpieniu pierwszych dolegliwości, na nagłe lub stopniowe parcie, a mocz okaże się w 11 szklance mętny, jako dowód, że zakażenie przeszło do tylnej części cewki, wtedy należy zmienić leczenie. Wobec silnych objawów zapalnych najlepiej zaprzestać na kilka dni miejscowego leczenia, a ograniczyć się do zalecenia leków wewnętrznych. Jeśli mocz ma domieszkę krwi podaje się styptycynę, styptol lub mieszankę:

Rp. Liąuor. ferri sesyuichlorati 4.0. Syrup. Diacod. 10.0, Decocł. Semin. Lini ad 150.0, 3—4 razy dziennie łyżkę stołową.

Przeciw wielkim bólom należy zalecać czopki 2 razy dziennie:

Extr. Bcllad. 0,03, Exłr. Opii (lub Codeini) 0.03—0,05, (Ichłhyol 0,1), But. Cacao 2.0, Mj. supposit. lub też morfinę, przyr.zem należy zwrócić uwagę na uregulowanie wypróżnień. Dieta powinna być ścisła, a leżenie w łóżku, oraz gorące nasiadowki 30° R. 15 minut przed spaniem są również wskazane.

W tym okresie choroby należy też przekonać się, czy niema zapalenia i obrzm'enia sterczu, które nii należy do rzadkości we wczesnym okresie rozwoju wiewióra.

Gdy miną pierwsze objawy zapalne zaczynamy zaraz leczenie miejscowe i to w ten sposob, że obok zwykłych wstrzykiwać zaleca się choremu, aby