Magazyn6701

73

ELEKTRYFIKACJA

wujemy również w przestrzennem rozpowszechnieniu elektryfikacji przy pomocy zakładów okr., co znajduje swój wyraz w przyroście liczby odbiorców i wagi miedzi zużytej do budowy przewodów. Otóż ogólna liczba przyłączeń odbiorców do sieci okręgowych z ok. 60 200 w 1925 r. wzrosła do ok. 211 700 w 1934 (+251%), a waga miedzi w przewodach elektr. — z 1 870 tonn do 6 530 tonn (+249%). Widać następnie również zaznaczoną już poprzednio koncentrację wytwórczości w większych elektrowniach, gdyż średnia moc elektrowni okr., która wynosiła 10 lat temu 7 750 kW, obecnie wynosi 10 660 kW (+37.4%)- Średni roczny obrót energji w zakładach okr. w ciągu 10-Iecia wypada na: 849,7 miljon. kWh w zakładach wytwórczych i wytwór-czo-rozdzielczych i 40,9 miljon. kWh w zakładach rozdz. Średnia roczna wytwórczość jednej elektrowni okr. wyniosła 24,3 miljon. kWh, a każdy zakład rozdz. otrzymał do sprzedaży przeciętnie po 3,7 miljon. kWh.

Wskaźnik elektryfikacji okręgowej (tabl. niżej, poz. a) jest w ostatnich latach niższy od wskaźnika całokształtu elektryfikacji. I w tym przypadku nastręcza się podobna uwaga, jak przy omawianiu pracy elektrowni zawód., t. j. że tempo nowych inwestycyj było szybsze od tempa wzrostu zapotrzebowania energji el

Elektrownie okręgowe. 1928 = 100.

Rok	Liczba godzi nuty tko-wania	W ytwór-czość roczna kWh	Moc zainstalowana kW
	a	b	c
1925	82,4	59,4	72,0
1926	88,6	76,3	86,1
1927	99,*	94.*	94,5
1928	100,0	100,0	100,0
T929	93.*	*23,7	132,9
1930	76,2	*4*.7	186,0
>93*	69,6	*34.8	194,0
*932	54.7	109,7	200,0
*933	51,*	116,2	215.5
*934	57.*	123.5	215.5

W stosunku do całokształtu elektryfikacji, udział elektrowni okr. w poszczególnych la-

tach przedstawia się w % jak niżej: (p. tablica na dole strony).

Można powiedzieć, że w przybliżeniu trzecia część mocy i takaż część wytwórczości całego kraju jest obecnie w rękach zakładów okr. Zgodnie z ogólną tendencją, obserwowaną w innych krajach, należy oczekiwać, że rola tych zakładów w ogólnej elektryfikacji kraju będzie coraz poważniejsza, z jednoczesnem zanikaniem elektrowni lokalnych we wszystkich częściach Polski z wyjątkiem woj. wschód., w których przez długi szereg lat jedyną formą elektryfikacji będą elektrownie lokalne.

Przytoczone dane dotyczyły rozwoju elektryfikacji i naszego pod tym względem stanu posiadania. Na zakończenie tego rozdziału musimy zapoznać się pokrótce z planami na przyszłość. Elektryfikacja należy do najmłodszych dziedzin gospodarki społecznej i prawdopodobnie z tego powodu nie napotyka na trudności, gdy chodzi o planowość w sensie ogólno-krajowym, a nawet i międzynarodowym. A planowość w elektryfikacji jest koniecznością zarówno techniczną, jak gospodarczą i ogólno-państwo-wą. — Plan elektryfikacji, jako perspektywa, winien odpowiadać warunkom przyrodzonym t. zn. — przewidywać takie rozmieszczenie wytwórni energji el., aby posiadane przez nas surowce energetyczne mogły być w sposób najbai dziej celowy użytkowane. Podstawą całej naszej gospodarki energetycznej jest węgiel kamienny, którego wagę dla nas określamy w przybliżeniu liczbą 80%. Reszta — w równo-mierniku węgla — dzieli się pomiędzy siły wodne — 12^ i gazy ziemne, ropę, węgiel brunatny, drzewo opałowe i torfy razem — 8°/o. Trzeba zaznaczyć, że w ostatnich latach, naskutek nowych wierceń i badań geologicznych nad gazem ziemnym znaczenie tego surowca jakgdyby zaczynało się wysuwać na pierwsze miejsce po węglu kam. Rozmieszczenie naszych najważniejszych źródeł energji: węgla kam., sił wodnych i gazu ziemn. na południu kraju tworzy zasadniczą podstawę dla planu elektryfikacji.

Udział elektrowni okręgowych w całokształcie elektryfikacji w %

1925

1926

1927

1928

1929

1930

1931

1932

1933

1934

kW

kWh

20,7

28,3 *3,4

3*.o 23.9

32,5

23,6 3°. 7

24.7

32,6 3^I<5

39.1

32.0

4U7

32,2

39.o

34.2

39,o

33.8

35.8