KI ŁA 245
Nawet badanie płynu mózgowordzeniowego z różnych miejsc daje różne wyniki. Świadczyłoby to o pewnej samodzielności przestrzeni mózgowordze-niowych, a nawet jej odcinków, o małej łączności .ch z pozostałemi organami, jak to zresztą wielokrotnie stwierdzono w stosunku i do innych naizą-dów, np. przedniej komory oka podczas zakażenia jej jadem kiłowym.
Badania płynu mozgowordzeniuwego poza odczynem B.-W. przeprowadzamy jeszcze na białko i składn.<d cytologiczne, gdyż płyn mózgowordze-niowy, zakażony kiłą, zawiera większą ilość, niż normalnie, białka, szczególniej globuliny i limfocytów. Należy jednak pamiętać, że ostatnie zjawiska występują i w niekiłowych organicznych sprawach centralnego układu nerwowego. Dla ustalenia ilości białka posługujemy się najczęściej metodami Pondy’ego i Nonne-Apelta: w obu metodach płyn mętnieje, gdy zawiera więcej, niż normalnie, białka. Liczbę limfocytów w płynie mózgowordzeniowym określamy sposobem, znanym nam ze sposobów liczenia ciałek krwi. Za liczbę normalną limfocytów w płynie mózgowordzeniowym uważa się do 5 komórek w 1 mm3. W płynie, chorobowo zmienionym, znajdulemy do 100, 200 i więcej limfocytów. Pracz tych spotykamy jeszcze leukocyty wlelojądrowe, a nawet czerwone ciałka krwi. Zapomocą badania płynu mózgowordzeniowego na odczyn B.-W., na ilość białka i liczbę limfocytów możemy wielokrotnie stwierdzić umiejscowienie i rozmnażanie się jadu kiłowego w układzie nerwowym jeszcze przed wystąpieniem objawów klinicznych. Jednak tylko odczyn B.-W. można, uważać za (do pewnego stopnia) swoisty dla kiły.
Rokowanie. Objaw'y pierwotne i wtórne rzadko są niebezpieczne dla ustroju zakażonego. Dopiero objawy okresu trzeciorzędnego bywa,ą bardzo szkodliwe, gdyż mogą niszczyć tkanki, niezbędne dla prawidłowych czynności ustroju. Właściwie więc rokowanie w kile sprowadza się głównie do rokowania dla okresu trzeciorzędnego, a także dla t. zw. cierpień posyfilitycz-nych, które są właściwie kiłowemi, jak wiąd rdzenia i bezwład postępujący.
W początkach choroby trudno przewidzieć, jaki będzie okres trzeciorzędny, gdyż nie zależy on od źródła zarazy, długości wylęgania, od właściwości objawu pierwotnego, rodzaju i ciężkości objawów wtórnych. Charakter przebiegu okresu pierwszo- i drugorzędnego daje nam tylko pewne wskazówki dotyczące odporności ustroju, lecz odporność ta jest rzeczą względną, zależną często od różnych wypadkowych okoliczności i może się z biegiem czasu zmienić. Duży wpływ na przebieg syfilisu posiadają: budowa ustroju i właściwości fizjologiczne, odziedziczone albo nabyte Najważniejszy iednak wpływ na przebieg kiły posiada leczenie. Odpowiednie leczenie opanowywa chorobę i usuwa doszczętnie, jeśli nie samą przyczynę choroby, to przynajmniej jej objawy. Syfilis u osób, leczonych systematycznie od samego początku, pozostaje zazwyczaj chorobą łagodną, gdyż mniej więcej w 95% kończy się na nieznacznych i szybko pizemijających objawach drugorzędnych. Przebieg kiły nieleczonej lub leczone i niedostatecznie bywa jeśli nie zawsze,