Magazyn67301

369

KONTROLA SKARBOWA — KONTYNENTY

Kontrola skarbowa.

Kontrola skarbowa jest organem wykonawczym władz skarbowych akcyzowo-mo-nopolowych i jest zorganizowana w rejonach kontrolnych, podlegających bezpośrednio właściwym urzędom skarbowym akcyz i monopolów państwowych. Granice rejonów kontroli skarbowej obejmują granice jednego lub więcej powiatów, przyczem siedziba rejonu powinna znajdować się zasadniczo w siedzibie starostwa.

Do obowiązków kontroli skarbowej należy nadzór nad produkcją i obrotem artykułów akcyzowych i monopolowych zapobieganie wszelkim przestępstwom akcyzo-wo-monopolowym i zwalczanie tych przestępstw, współdziałanie z czynnościami organów przedsiębiorstw monopolowych, oraz wykonywanie innych czynności, zleconych przez właściwe urzędy skarbowe akcyz. (R. M. S. z dn. 16. XII. 1936 r. Dz. U. R. P. 94/664). Współpraca kontroli skarbowej w dziedzinie podatków bezpośrednich i opłat z urzędami skarbowemi jest przewidziana. Współpraca ta polega na dokonywaniu lustracji przedsiębiorstw przemysłowych i handlowych, zbieraniu informacji dla celów podatkowych, kontroli podatku od uboju i energji elektrycznej oraz na kontroli materjału dotyczącego opłat stemplowych i kart do gry (O. M. S. z dn. 8. IX. 1936 r. Dz. U. M. S. 24/732).

Z uwagi na wpływy podatków pośrednich i opłat monopolowych do skarbu państwa oraz z uwagi na ewentualną możliwość popełnienia nadużyć, w przedsiębiorstwach podlegających nadzorowi akcyzowo-mono-polowemu zachodzi potrzeba i obowiązek utrzymania stałych nadzorów kontroli skarbowej, czyli urzędników, którzy stale nad zorują produkcję i obroty w danem przedsiębiorstwie. Stale nadzory kontroli skarbowej wyznacza się z mocy obowiązujących ustaw w przedsiębiorstwach, wyrabiających drożdże, cukier, kwas octowy, kwas węglowy, tłuszcze nieopodatkowane, w rafine-rjach i wolnych składach olejów mineralnych, w wolnych składach wyrobów wliczanych, w rektyfikacjach spirytusu. Natomiast przy wyrobie piwa, napojów winnych, tłuszczów opodatkowanych i cukru skrobiowego oraz w niektórych przedsiębiorstwach, przerabiających i zużywających artykuły monopolowe, stałe nadzory mogą być wyznaczone decyzją odpowiednich władz skarbowych. Urzędników stałych nadzorów, podlegających kierownikom odnośnych rejonów kontroli skarbowej, wyznaczają izby skarbowe na czas nie dłuższy, jak dwa okresy obrachunkowe. W wypadkach, gdy funkcje stałego nadzoru w przedsiębiorstwach wykonuje dwóch lub więcej urzędników, urzędy skarbowe akc. i mon. państw, wyznaczają jednego z nich w charakterze kierownika stałego nadzoru (R. M. S. z dn. 16. XII. 1936 r. Dz. U. R. P. 94/664, Instrukcja M. S. z dn. 29. XII. 1937 r. Dz. U. M. S. 33/948).

Brygady kontroli skarbowej pełniły do czerwca 1937 r. nadzór nad obrotami han-dlowemi artykułów akcyzowo-monopolo-wych oraz miały za zadanie zapobieganie i ściganie przestępstw akcyzowo-monopo-lowych. Brygady kontroli skarbowej, od czerwca 1937 r. otrzymały nazwę brygad ochrony skarbowej i podlegają inspektoratom okręgowym ochrony skarbowej, ustanowionym po jednym przy każdej izbie skarbowej.

Inspektoraty okręgowe podlegają inspektoratowi głównemu ochrony skarbowej, który podlega bezpośrednio Ministrowi Skarbu. Inspektorat główny wraz z podległymi jemu inspektoratami okręgowymi i brygadami ochrony skarbowej został powołany do zapobiegania, ujawniania i ścigania przestępstw, wynikających w sprawach obrotu pieniężnego z zagranicą i obrotu zagranicznemi i krajowemi środkami płatniczemi, obrotu towarowego z zagranicą i W. M. Gdańskiem, oraz wszelkich przestępstw z dziedziny podatków bezpośrednich, opłat stemplowych i przestępstw akcyzowo-monopolowych w odnośnym zakresie (R. M. S. z dn. 26. VIII. 1936 r. Dz. U. M. S. 23/711 i R. M. S. z dn. 9. VI. 1937 r. Dz. U. M. S. 17/570).

Eugen/usz Bilski.

Kontynenty.

Morfologicznie rozróżniamy sześć płatów lądowych: Eurazję, Afrykę, A u-s t r a 1 j ę, dwie Ameryki i Antarktydę. Odrębność Europy, jako k., daje się utrzymać tylko z punktu widzenia an-tropogeograficznego. W latach 70-ch amerykańscy zoogeografowie stworzyli pojęcie i nazwę E u r a z j i, przyjęte potem powszechnie przez geografję fizyczną.