552
LIMANOWSKI BOLESŁAW — LIPARYJSKIE WYSPY
J. Kobendzina.
w Rosji północnej. Pobyt w Warszawie zbliża go z kolami literackiemi stolicy. Te pierwsze jego przyczynki nie miały jeszcze jasnego kierunku. Nabierają wyraźnego charakteru dopiero we Lwowie. Będą to przyczynki do kwestji robotniczej i doktryn socjalistycznych, w tej liczbie praca poświęcona Morusowi i Campanelli (1876) oraz „Socjalizmowi jako koniecznemu objawowi rozwoju dziejowego" (1878). Zatarg z odłamem międzynarodowym socjalizmu wywoła prace „Patrjotyzm i socjalizm" (Genewa 1881) oraz „Rewolucja polityczna a społeczna" (1883). Już w Archangielsku L. marzył o oddaniu się studjom socjologicznym. W tym zakresie pisze o „Socjologji A. Comtek" (Lwów 1885) oraz zbierze swoje artykuły socjologiczne, drukowane przeważnie w „Ateneum" warszawskiem, w dwutomowej pracy „Socjologja" (Kraków 1919). Ale najdonioślejszym jego dorobkiem są liczne prace nad rozwojem demokracji i socjalizmu w Polsce. Z nich wymienimy jedynie ważniejsze: „Historja powstania Narodu Polskiego" (2 tomy, Lwów 1882). „Powstanie 1863“ (Lwów 1882, wyd. II — 1900). „Historja demokracji w Polsce" (1901 wyd. II, rozszerzone, Warszawa 1922/23). „Stanisław Worcell" (1910). „Historja ruchu rewolucyjnego w 1840 w Polsce" (1913). Prace natury historycznej nie odciągały L. od zagadnień bieżących. Położenie Polaków w zaborze pruskim, zwłaszcza na Śląsku, przykuwało często jego uwagę: „Polityka wynaradawiająca rządu pruskiego" (1919). „Losy narodowości polskiej na Śląsku" (1874) oraz „Odrodzenie narodowości polskiej na Śląsku" (1874). „Mazowsze pruskie" (1925).
L. pozostawił „Pamiętniki". Dotychczas wyszedł tom I, r. 1937, obejmujący lata 1835—1870. Nadto drukował wspomnienia natury społeczno-politycznej z różnych okresów życia, wymienione w przypisach do „Pamiętnika" (t. I, str. 473).
Literatura: Waailetcaki Leont Bolesław Limanowski to setnym roku tycia. Warszawa 1934.
Ludwik Krzywicki.
L. urodził się w r. 1867 w Stanisławowie, tamże ukończył gimnazjum, a potem wydział prawny na uniwersytecie we Lwowie, zarabiając równocześnie ciężką pracą na swoje i swojej rodziny utrzymanie jako urzędnik pocztowy. Jako taki przeszedł wszystkie stopnie urzędnika ruchu, a potem lwowskiej dyrekcji poczt, przez co nabrał dużego doświadczenia w tej dziedzinie. Stale brał żywy udział naprzód w konspiracyjnej organizacji narodowej „Walka czynna Narodu", potem w Towarzystwie Szkoły Ludowej, wreszcie jako naczelnik granicznego urzędu pocztowego w Szczakowej znany był z pomocy, udzielanej osobom, które konspiracyjnie walczyły z Rosją.
W roku 1918 powołany do Warszawy przez ówczesny rząd, natychmiast rozpoczyna prace organizacyjne nad Polską Pocztową Kasą Oszczędności. Był do tego znakomicie przygotowany, albowiem w czasie wojny 19x4—1918 r. miał możność pracowania i dokładnego zapoznania się z doskonale zorganizowaną austrjacką Pocztową Kasą Oszczędności w Wiedniu. Dekret o utworzeniu tej instytucji wydany został 7. II. 1919 r., gdy Linde był ministrem poczt w gabinecie Paderewskiego.
Na tern stanowisku, a potem jako naczelny kierownik P. K. O. aż do r. 1926 (z krótką przerwą w r. 1923 gdy był ministrem skarbu), zbudował i usprawnił we wszystkich szczegółach doskonale rozwijającą się i olbrzymią finansową instytucję państwową. Został zamordowany w r. 1926 przez sfanatyzowanego osobnika w czasie wytoczonego mu o nieostrożne udzielanie kredytu procesu karnego. Zupełna rehabilitacja Lindego nastąpiła w rok później.
Literatura: Spratmidanii P. K. O. ta r. 1926.
I. Weinfeld.
Włoskie Isole Eolia, lub Lipari, w starożytności wyspy Eolskie, grupa wysp pochodzenia wulkanicznego na morzu Tyr-reńskiem, pomiędzy Kalabrją a Sycylją. Większe: Lipari, Vulcano, Stromboli ze słynnym wulkanem, Salina, Panaria, Fi-licudi, Alicudi, i 10 mniejszych, niezamieszkałych. Ogółem 115 kmJ powierzchni i 17606 mieszkańców (1931). Należą do włoskiej prowincji Messyna. Zbudowane są z law i tufów, górzyste, mimo braku wody bardzo urodzajne. Gorące źródła siar-czane. Wywóz wina, oliwek, fig, pumeksu, kwasu bornego, aluminjum.