555
LITWA
1. Położenie geograficzne. L. zalicza się do państw wschodnio-bałtyckich; teryorjum państwa obejmuje 55 658 km2. Granice L. wynoszą ogółem około 1 450 km, w czem zachodnia bałtycka granica morska ma 90 km długości. Od północy L. graniczy z Łotwą na przestrzeni 570 km, na wschodzie i południu z Polską — około 520 km, od płd.-zachodu z Prusami Wschodniemi — 272 km. Rzeźba terenu L. jest wynikiem akumula-cyjno-erozyjnej działalności lodowca skandynawskiego. Wzniesienia L. zamykają się w granicach od o—290 m, osiągając tę ostatnią wartość na wyżynie wschodnio-litewskiej. W pasie nadmorskim występują nawet lokalne depresje. Przeciętne wzniesienie L. wynosi 140 m n. p. m.
2. Klimat i wody. Teren państwa litewskiego leży w strefie klimatu umiarkowanego. Ulega on od zachodu wpływom Atlantyku, od wschodu wpływom masy kontynentalnej. Przeciętna roku dla całego kraju wynosi około 6° C. Rozmieszczenie temperatur zimy i lata charakteryzuje poniższa tabelka:
Miejscowość |
Temperatura | ||
I |
VII |
Rok | |
Kłajpeda .... |
—2,9 |
17,2 |
6,8 |
Kowno ..... |
—5,o |
18,1 |
6,2 |
Jeziorosy .... |
—7,i |
17,5 |
5.3 |
Suma opadów waha się od 550—650 mm rocznie.
Sieć hydrograficzna L. jest dobrze rozwinięta i pozostaje pod znakiem Niemna
1 jego dopływów: Mereczanki, Wilji, Nie-wiaży, Dubissy, Jury, Szeszupy i szeregu mniejszych. Północną część L. odwadniają: górne biegi Wenty, Aa kurlandzkiej i pomniejsze dopływy Dźwiny. Liczne jeziora skupiające się w krainach pojeziernych, zajmują przeszło 1%' powierzchni kraju. W przeciągu 3 do 4 miesięcy, w zależności od zimy wody wewnętrzne znajdują się pod lodem, redukuje się przez to ich rola spław-na. Najpoważniejsze stanowisko przypada w udziale Niemnowi, a to ze względu na charakter międzynarodowy tej rzeki, oraz przydatność na znacznej przestrzeni dla żeglugi.
3. Ludność. L. łącznie z obszarem Kłajpedy według danych z 1935 roku liczyła
2 626 260 mieszkańców co daje 47 osób na 1 km2. Najgęściej zaludnione są powiaty płd.-zachodnie, gdzie mieszka do 60 osób na 1 km2. W granicach liczby przeciętnej utrzymuje się gęstość zaludnienia w powiatach: marjampolskim i kowieńskim. Najsłabiej zaludnione są powiaty północne, w których wypada co najwyżej 35 osób na 1 km2. Przyrost naturalny na przestrzeni ostatnich lat pięciu wynosi rocznie 10 osób na 1000 mieszkańców. Do niedawna jeszcze był on równoważony w pewnym stopniu emigracją zamorską do Kanady, St. Zjednoczonych Am. Płn. i do Ameryki Płd. W dobie obecnej ruch emigracyjny ustał prawie zupełnie.
Obszar L. zamieszkują też dość liczni przedstawiciele narodowości obcych, prze-dewszystkiem Polacy i Żydzi. Zkolei najliczniej reprezentowani są: Rosjanie, Białorusini, Niemcy i Łotysze.
Narodowość |
Dane spisu powszechnego z 1923 r. (bez Kłajpedy W %%) |
Dane wyborcze do sejmu litewskiego z 1923 r. %% głosujących na listy poszcz. naród. |
1. Litwini..... |
83.9 |
76,37 |
2. Polacy...... |
3.2 |
9,99 |
3. Żydzi...... |
7,6 |
8,97 |
4. Rosjanie i Białoru- | ||
sini....... |
2,7 |
2,10 |
5. Niemcy..... |
1,2 |
2,20 |
6. Łotysze..... |
0,7 |
0.37 |
Dane wyborcze uważamy za bliższe rzeczywistości, jednak z tem zastrzeżeniem, iż obecnie żywioł polski na L. w pewnym stopniu uległ skurczeniu, na co wpłynęły czynniki natury politycznej i bezwzględnie przeprowadzana w stosunku do mniejszości narodowych reforma rolna. Dla celów reformy rolnej wywłaszczono 500 000 ha, z czego utworzono 38 tysięcy nowych gospodarstw włościańskich i osadniczych oraz uzupełniono 25 tysięcy gospodarstw karłowatych. Żywioł polski na L. skupia się w terenie zawartym między granicą polsko-litewską, Wiłkomierzem, Poniewieżem a Kownem. Ludność żydowska reprezentuje poważny odsetek we wszystkich miastach i miasteczkach L. Niemcy zamieszkują zwarcie obszar kłajpedzki. Łotysze, Białorusini i Rosjanie rozproszeni są w północnych powiatach przygranicznych. Ludność litewska wraz z mniejszością polską jest wyznania rzymsko-katolickiego, natomiast wyznanie mojżeszowe, prawosławne i ewangelickie odpowiada każdej z pozostałych mniejszości narodowych.
36*