Magazyn61301

809

widzenia eugenicznego jest wyraźnie niepo-żądanem.

Te wszystkie zarzuty, zdaniem zwolenników sterylizacji przymusowej, nie są istotne, gdyż: jeśli zawiązków dziedzicznych cech niepożądanych przez sterylizację nie usuniemy całkowicie, to przynajmniej znacznie zmniejszymy procentowość występowania tych malowartościowych elementów, które są ciężarem dla społeczeństwa. Nieingero-wanie w te sprawy, właśnie jeśli słuszna jest teorja, iż w zespole dziedzicznych cech gatunku człowieka dzięki mutacjom powstają coraz to nowe zawiązki chorób, byłoby nad wyraz niebezpieczne. Wszak dzięki tej nieingerencji w Europie w okresie 40—50 lat ilość osób, nadających się do umieszczenia w zakładach zamkniętych, wzrosła w dwójnasób, a w St. Zjednoczonych A. P. aż czterokrotnie.

Z tego samego powodu brak dokładnej znajomości praw dziedziczenia cech patologicznych u człowieka nie powinien nas hamować w dziedzinie interwencji eugenicz-nej, nawet gdyby była ona pewnem ryzykiem. Należałoby natomiast nie precyzować, jakie obarczenia stają się wskazaniem do sterylizacji, lecz ujmować sprawę ogólnie, iż są niemi ciężkie dziedziczne obarczenia fizyczne i psychiczne Takie jest właśnie stanowisko, które np. zajął w swem sprawozdaniu w r. 1932 utworzony w Anglji w porozumieniu z min. zdrowia komitet mający na celu rozpatrzenie zagadnień, związanych z kwestją dziedzicznego przekazywania cech ujemnych, oraz kwestji sterylizacji i jej wyników zarówno z punktu widzenia jednostki jak i społeczeństwa. Projekt polskiej ustawy eugenicznej również zajmuje to stanowisko, podając jedynie przykładowo kilka chorób, które mogą być wskazaniem do sterylizacji eugenicznej.

Być może, że sterylizacja zmniejsza możliwość wystąpienia pewnej ilości wybitnie zdolnych jednostek, ale równocześnie zmniejsza na pewno ilość jednostek umysłowo chorych, a społecznie niewartościowych. Zresztą sterylizacja dotyczy nietylko psychopatów schizoidalnych, ale i innych chorych psychicznie i niepsychicznie, których usunięcie nie nastręcza żadnych obaw zmniejszenia przez to ilości elementów wartościowych. Przeciw rozszerzeniu się chorób wenerycznych należy stosować specjalne środki.

LUDNOŚĆ

| Pewien kompromis pomiędzy obu poglądami stanowi ujęcie, według którego wskazania o charakterze ściśle eugenicznym stanowić mogą podstawę jedynie dla sterylizacji dobrowolnej. Dla sterylizacji przymusowej oprócz wskazań eugenicznych l:o nieczne byłyby poza tern wskazania społeczne. Te dwa momenty łącznie wystarczyćby miały dopiero do stosowania sterylizacji przymusowej. Takie właśnie podejście znajdujemy wyraźnie w ustawach skandynawskich, takie stanowisko zają' również polski projekt ustawy eugenicznej.

Do ustaw o sterylizacji eugenicznej do łączane bywają ustawy dotyczące kastracji np. w Danji, Norwegji, Finlandji i Estonji, gdzie wskazania mają charakter lekarski, lub gdzie chodzi o kwestję bezpieczeństwa publicznego, a dotyczą osobników o nienormalnie rozwiniętym instynkcie płciowym. Dla eugeniki może to mieć tylko wtórne znaczenie, o ile zboczenie jest konsekwencją dziedzicznego obarczenia psychopatycznego.

2. Metody działania eugeniki pozytywnej. Przechodząc do eugeniki pozytywnej, której zadaniem jest popieranie rozrodu elementów wybitnie wartościowych, zaznaczyć trzeba, że drogi jej działania mogą iść w kierunku: wzbudzenia wśród elementów wartościowych poczucia obowiązku wydania na świat i wychowania co najmniej takiej liczby dzieci, któraby zapewniła niezmniejszanie się w społeczeństwie wartościowych elementów. Liczba dzieci w małżeństwie, konieczna dla utrzymania status quo ludności np. w Niemczech, na podstawie obliczeń kilku autorów (Bortkiewicz, Grassel, T e 1 e k y i in.) z uwzględnieniem faktu, że część ludności nie wchodzi w związki małżeńskie oraz po wyłączeniu dzieci nieślubnych, wynosi na jedno małżeństwo 3 z ułamkiem. Grotjahn żąda wobec tego wychowania przez jedno małżeństwo co najmniej trojga dzieci powyżej 5 lat, aby zapewnić utrzymanie stanu liczebnego ludności, a więc i w liczebności pewnej grupy w tej ludności. Celem podniesienia stosunkowej liczebności elementów wartościowych w populacji, liczba dzieci w małżeństwach eugenicznie wartościowych powinna przekraczać nietylko to minimum trojga dzieci, ale rzeczywistą rozrodczość elementów mniej wartościowych, która jest często znacznie wyższa. Aby do tego doprowadzić.

Encyklopedia nauk politycznych. 62