Na piargu. 59
z piargiem. Ponieważ pragnąłbym, ażeby temi, nader osobliwemi zjawiskami zainteresowali się nietylko przyrodnicy, ale także turyści, będący tylko miłośnikami przyrody, lecz znający florę tatrzańską pobieżnie, przeto ograniczę się na tern miejscu do omówienia najwybitniejszych przedstawicieli roślin piargowych.
Piargi zajmowane przez zespół kosodrzewiny (Pinełum montanae) na pn. zboczach Tomanowej Polskiej. (Fot. Sokołowski).
Sposoby walki roślin z „żywemi* piargami są różne, a co zatem idzie różnemi są ich postacie czyli typy biologiczne, jakie przedstawiają one w swej budowie i sposobie życia. Najbardziej typowi przedsta-wiciele roślinności kwiatowej żyjącej na piargach dadzą się ująć w cztery rozmaite grupy, które scharakteryzuję tutaj na wybranych przykładach.
1-szy typ ekologiczny roślin piargowych reprezentuje we florze Tatr, dobrze każdemu znany dębik ośmiopłatkowy (Dryas ocłopełala), roślina bardzo częsta w Tatrach, o wielkiej amplitudzie życiowej i wielkiej odporności, dzięki której spotykamy ją na podłożu wapiennem na nader rozmaitych stanowiskach.
Na piargu wapiennym przedstawia dębik szczególnie częste zjawisko. Jest on swoją budową przystosowany doskonale do życia na tern rucho-mem podłożu.
W piargu żyjący dębik zakorzenia się bardzo głęboko przytwierdzając się do trwałego wnętrza piargu korzeniem - kotwicą, podobnie, jak to czyni okręt, który spuściwszy kotwicę nie pozwala się falom zerwać z uwięzi.
W nurcie płynącego piargu utrzymuje się więc dębik dzięki korzeniowi palowemu o niezwykle silnej budowie mechanicznej, przyczem jego war-koczowate pędy ulistnione unikają ciosów zadawanych im przez sunący