NDIGCZAS0034762581

Na piargu. 65

w tem miejscu rozpatrywać bliżej tych różnic, ograniczę się do wyliczenia najpospolitszych gatunków roślin na jednych i na drugich.

Piarg granitowy:

Poa laxa — cenisia Luzula spadicea Oxyria digyna Rumex scutatus Rhodiola rosea jłconitum firmum (Sieoersia reptans)

Piarg wapienny:

Papaoer Burseri Rumex scułatus Cerastium latifolium — Raciborska Ttryas octopetala Saxifraga aizoides Arabis alpina Oxyria digyna Poa cenisia Aconiłum firmum Linaria alpina Hutschinsia alpina ‘phodiola rosea Delphinium oxysepalum Salix reHculata Sedum atratum

Jaki jest los piargu, który nie oparł się wdzierającej się nań roślinności pionierskiej?

Oto raz utrwalony i zatrzymany w swym ruchu, staje się z reguły polem szybko po sobie następujących zmian w zjawiającej się na nim roślinności. W ślad za roślinami pionierskiemi, których naturę bliżej poznaliśmy, wciskają się na jego powierzchnię coraz to nowi i liczniejsi przybysze, korzystający najpierw z ochronnego sąsiedztwa pierwszych zwycięzców, a później, gdy piarg zupełnie już znieruchomieje i uzyska warstwę powierzchowną gleby, zjawiają się tutaj emigranci z sąsiednich „zespołów". Teraz dochodzi do szeregu walk pomiędzy gatunkami roślin, które opanowawszy nowy teren i wydarłszy go martwej przyrodzie, starają się go utrzymać w swem posiadaniu. Śledzenie tych walk w każdym ich szczególe i w każdej fazie, należy do jednych z najciekawszych zadań t. zw. dynamicznej socjologji. Po upływie dłuższego czasu opanowuje zwykle na stałe piarg ten „zespół" roślin, który w danej wysokości i w danych warunkach miejscowego klimatu jest zespołem najsilniejszym. W krainie turni wapiennych utrwalone piargi zajmuje zwykle ostatecznie zespół kostrzewy pstrej (Fesłuceium variae) lub też zespół turzycy

Wierchy. R. III.

5