64 Władysław Szafer.
uderzenia ostrych kamieni tylko część podstawową swych wysokich pędów, przeciwstawiają one piargowi możliwie najmniejszą powierzchnię oporu* Dlatego to za okazami tych roślin nie gromadzą się zwykle kopczyki kamieni. Odnawiają się one przeważnie (tak czyni n. p. tojad) co roku z nowego pączka, uformowanego w związku z nowym korzeniem palowym (rys. 5).
Na piargach wilgotnych, gdzie sącząca się wśród kamieni woda znosi i osadza pomiędzy ruchomym szutrem nieco gleby i humusu z sąsiednich skał, sadowią się nieraz, jako pionierzy, biorący piarg w posiadanie, rośliny płytko zakorzeniające się, o postaciach drobnych, prawie karłowatych, które dzięki swym drobnym wymiarom, umieją niekiedy ostać się nawet na ruchomym piargu, zwłaszcza na jego brzegach i u podstawy. Reprezentantem tego typu karlego może być pospolita na piargach wapiennych rzerzużka skalna (Hutschinsia alpina R. Br.). Przedstawia ona jak-gdyby reprezentanta 5-go typu biologicznego flory piargowej, jednakowoż z powodu tego, że żyje wyłącznie tylko na piargach wilgotnych, których
Rys. 5. Schemat budowy 5*ciu typów ekologicznych roślin piargowych; I. typ Dryas octopetala; II. typ Papaoer Burseri; III. typ Arabis alpina; IV. typ Aconitum firmum; V. typ Hutschinsia alpina.
nie można porównywać wprost z wyżej omówionemi piargami su-chemi, nie stawiamy jej w rzędzie wyróżnionych wyżej typów roślin piargowych.
W ten sposób poznaliśmy najważniejsze postaci roślin zjawiających się na ruchomych piargach wysokogórskich w Tatrach. Poznanie typów ekologicznych nie jest jednak równoznaczne z poznaniem flory piargów, która to flora jest dość bogatą w gatunki i różną, zależnie od materjału skalnego, z jakiego zbudowany jest dany piarg.
Piargi wapienne (lub dolomitowe) posiadają naogół florę bogatszą w gatunki, aniżeli piargi granitowe (względnie kwarcytowe). Nie chcąc