NDIGCZAS0034762578

62 Władysław Szafer.

sunące w dół kamienie, umiejętność tworzenia pączków odnawiających roślinę w serjach piętrowych umożliwia roślinie zasypanej piargiem wystawić niejako ponownie głowę na jego powierzchnię, liście cienkie i porozcinane ustępują dzięki swej elastyczności łatwo i szybko z drogi sunącym w dół drobnym kamieniom, a duże, choć nieliczne jej kwiaty, gwarantują tej samotnie nieraz na pustym piargu żyjącej roślinie zwabienie nawet z oddali owadów, niezbędnych pośredników w akcie zapylenia.

Rys. 3. Szczawiór alpejski (Oxyńa digyna). — */₂ naturalnej wielkości).

O wielkiej skuteczności tych prostych środków walki, jakiemi na piargu posługuje się mak piargowy, świadczy nietylko to, że spotykamy go często w bystrych piargach, którym się skutecznie przeciwstawia, ale także to, że żyć on potrafi w samym nurcie „żywego" piargu, tam, gdzie nie zapuszczają się zwykle inne rośliny piargowe.

Zupełnie analogiczną budowę wykazują dość liczne inne rośliny piargowe, n. p. nader częsty zarówno na wapieniu, jak i na granicie szczawiór alpejski (Oxy-ria digyna Hill.) (rys. 3), na wapieniu i na granicie rosnąca trawa piargowa, t. zw. wyklina c e-nijska (Poa cenisia Ali) i granitowa wyklina wiotka (Poa laxa Huk.).

Szczególnie godnemi uwagi są obydwie wymienione trawy, przywiązane w swem pojawianiu się ściśle do piargów, nie rosnące niemal wcale w innych warunkach. W ich celowej budowie uderzają nas, obok cech wspólnych z makiem piargowym, zwłaszcza ich długie liście, które długo zachowują zdolność wzrostu, dzięki czemu zasypane ruchomym piargiem szybko wyrastają ponad niego

tfRys. 4).