)o( 114 )o(
fię żydom mufzą, którzy zawfze wię-ćey narachuią niż (dadzą. Przechodzi żołnierz, cały ciężar pada na Rolnika. Odmienia fię Pan czy śmiercią czy przedażą, arendą, zaftawą, działem, mufzą nowym odmianom powinności, flużbom, pofyłkom, zdzierftwom po-dlegać i niepewnościom; a ofobliwie iak niedawno wynaleziony ieft fpofob na zgubę kraiu handlowania Dobrami, iż iednych Dóbr w iednym roku i kupno i przedaż i zaltawa i arenda naftę-puią ; nie dałźe ten pochopu zdarcia Rolnika wczym kto mógł?
i*. Przydaymy Kommifiarzów, Gubernatorów, częlłokroć.z winy Panów uciążliwych, którzy na ten czas wychwalają ich Kommifiy, kiedy więkfze wyciągaią intraty, nie wglądaiąc z ia-kich źrzodeł; a pofpolicie z źrzódeł uciśnienia, lub przez odebranie wfiom paftwilk , lub przez odmianę ich po* gnoiow na profto pola, lub przez o-barczenie wolności ich w przedaży;
lub przez nowe nakładów wynalazki. •Arendarze zaś lub Dzierżawcy, da ąc właścicielowi pieniądze , nie tylko one z procentem wybrać, ale i fiebie hoy-nie, częfto i licznie wykarmić i ie-fzcze żyłkować nieuliłuiąź? i ubolewa* iąeemu Rolnikowi na ciężary nowe, nie odpowiedaiąż , iż dałem pieniądze i mufzą wybrać? Częfto oni do'zgu-bnego r. lniftwu właściciela rzucają fię przemyftu , wymieniała u nich za-przężaie, wymawiałą u właściciela podwody lub wywoży (afow, roboty ftrycharfkie i inne. I zaftawnicy Fąż do ofzczędzenia wieśniaków, nie ra« czey do fponiewierrmia ?
13. Przydaymyż iefzcze ow'ych przemyślnych okrutnikow, którzy zoftawu-iac poddanego przy famey pokarmu błahego potrzebie oftatniey, wfzyftkich za parobków obracaią, grunta ich hurtem na Dw ór zafiewaią , karmią ich iako bydlęta w korytach, a to i cza-fow i iadłern według fwoiey tyrań-
H z