Obraz (114)

M jako postawa, nie ruch, ujawnia mniej silne tendencje niż widziany ruch, mów. raczej o ostrożności, nieufności, o niechęci do aktywnych, szczerych stosunków z ludźrr.:

Współzależności między M a innymi komponentami

Ponieważ nie można interpretować oddzielnie poszczególnych komponent w protokółach, lecz w ich wzajemnej łączności, dlatego należy wziąć pod uwagę niektóre jua ustalone współzależności między M a innymi komponentami. Na ogół dorosła, normalna osoba o przeciętnej inteligencji daje 2-4 M, o wyższej inteligencji - 5 Mi więcej.

Przy braku jakichś zaburzeń psychicznych zachodzi korelacja pozytywna między MaW.

M mierzy twórczą wyobraźnię i podstawową postawę życiową, W zaś zasięg celowe aktywności i ambitnego planowania. Im więcej twórczości i bardziej aktywna postaw: życiowa, tym większy zasięg aktywności i bardziej ambitne planowanie, i odwrotnie.

Prawidłowy stosunek liczbowy W do M wynosi około 3 : 1. U młodzieży ten stosunek jest 4:1, ponieważ jest większy rozmach życiowy (W), a mniejsza dojrzałość (M).

Jeśli (biorąc pod uwagę proporcje) W znacznie przekracza M, to jednostka planu^:e powyżej swoich możliwości.

Im mniej W, zwłaszcza W+, tym bardziej M manifestuje się w marzeniach i w wyobraźni, a nie w konkretnym planowanym działaniu.

Im więcej W+, tym bardziej M oznacza realizację w działaniu ambitnych celów.

Współzależność zachodzi również między M a % F+. Im większy jest % F+, tym bardziej rozwaga i osąd hamują tendencje wyrażane w M. Im mniejszy % F+, tym łatwie tendencje M ujawmiają się w działaniu.

O współzależności między M a C (wypowdedzi determinowane kolorem) i c (wypowiedzi determinowane światłocieniem) powiemy później.

Na ogół osoby, które dają dużo M, wykazują lepsze zrozumienie skomplikowanych stosunków^ ludzkich, potrafią lepiej zrozumieć innych i różne konfliktowe sytuacje niż osoby z małą liczbą M lub bez M.

W związku z tym Piotrowski mówi, że nie może być zrozumienia, harmonijnego, bliskiego współżycia między osobami dającymi bardzo różną liczbę M. Różnica w' liczbie M powyżej trzech nie daje szans na dobre współżycie małżeńskie. Badania polskie (Braun-Gałkowska 1980) pokazują, że znaczenie dla powadzenia związku ma nie różnica w liczbie M, ale liczba M występująca w' protokołach obojga małżonków. Najbardziej korzystna sytuacja jest wtedy, gdy oboje małżonkowie mają dużą liczbę M a najbardziej niekorzystna, gdy oboje mają M zgodnie niskie.

44

WYPOWIEDZI DETERMINOWANE RUG HEN: