page0066

_ G5 -tobie co nigdy z kataru i kaszlu nie wychodzisz? tobie eo potrzebujesz piernatów i poduszek, a nie możesz spać na twardćj ziemi, pod golem niebem ? Lada baba więcej wytrzyma niż ty; bo przecie widzisz eodzień jak mimo niepogody i zimna pracują w polu. Mój kochanku zdójm z serca pychę i niemyśl o jeneralstwie, jeżeli obyczajów z gruntu nieodmienisz.

Ludwiś usłyszawszy takie kazanie od nauczyciela, rozmyślał nad niem, i przekonał się niebawem, że prawdę mówił. — Będę się hartował—ciągle powtarzał sobie—będę żył jak żołnierz! Poczem pobiegł do nauczy iela i opowiedział mu jak mocne zrobił postanowienie.—Dobrze mój Ludwisiu— odrzekł tenże — dotrzymaj tylko słowa, i zacznij od najłatwiejszej rzeczy. Naprzód wyrzuć z pod siebie pierze, śpij na twardym sienniku, pod cienką kołdrą, i nie-szukaj w długim śnie przyjemności, ale o tyle go używaj, ile do zdrowia potrzeba.

Ludwiś usłuchał dobrćj rady, i choć go matka żałowała, przecież odrzucił piernaty; z początku szło mu trudno, lecz w kilka dni przyzwyczaił się.

—Teraz—mówił nauczyciel—zrzuć z siebie flanelowe kaftaniki, nienoś ciągle fu-

6«