page0087

- 86 -

jednym sińcem na ciele; ale zresztą zdrów i cały, dzięki Opatrzności.

Gdy powrócili do domu, zastali babunię siedzącą w ganku, która dowiedziawszy się c przypadku Stasia, przycisnęła go do serca, rozpłakała się i rzekła:

Dziecko moje! Tan Bóg widoczny cud nad tobą pokazał; tylko pobożnośe twoja uratowała cię, inaczej pewnie byłbyś się zabił—Odtąd Staś codzień rano : wieczór dziękował Bogu za ocalenie życia i zawsze równie bogobojnym okazywał się wzrastając ku pociesze ojca i babuni.

Dziś będąc w latach dojrzałych, pamięta ten wysoki brzeg parowu i cudowm ratunek.

XXXI.    A3EUET&-.

Anielka wychowała sobie prześlicznego kanarka. Była to ptaszyna obłaskawiona jak rzadko; nictyłko bowiem na zawołanie przylatywała do nićj, jadła z rąk. dziobkiem całowała w usta, ale wszędzie, gdzie się ruszyła wdomu, latała za nią jak p esek.

Pewnego razu siedziała Anielka przy stoliKu i bawiła się stawianiem dc raków