page0098

96

błagał Pana, swego Boga, mówiąc: „Panie, dlaczego gniew twój zapala się przeciw twemu ludowi, któremu kazałeś wyjść z Egiptu wielką siłą i potężną ręką? Nie dozwól tego, błagam cię, aby Egipeyanie powiedzieli^ On ich wywiódł z Egiptu podstępem; aby im zadać śmierć na górach i zgładzić ich ze świata.” Wtenczas Pan ułagodził się i postanowił nie czynić swemu ludowi tego złego, o jakiem wspomniał.

Mojżesz więc powrócił z góry, niosąc w ręku dwie tablice świadectwa, zapisane po obu stronach ^ręką Boską; a zbliżywszy się do obozu ujrzał cielca i tańce ludu około bałwana. Na ten widok wpadł w gniew wielki: rzucił na ziemię tablice, które trzymał w ręku i potłukł je u stóp góry: a ująwszy cielca, którego zrobili, rzucił go w ogień i zamienił w proch, a proch ten rzucił do wody i kazał ją pić dzieciom Izraela.

Nazajutrz Mojżesz rzekł do ludu: „Popełniliście grzech bardzo wielki: udam się do Pana aby go ubłagać, i otrzymać przebaczenie za wasz występek.” Udał się więc na górę i modlił się do Pana, mówiąc: „Lud ten popełnił bardzo wielki grzech, i ulał sobie cielca ze złota: lecz błagam cię Panie, byś mu przebaczył ten występek, łub jeżeli tego nie uczynisz, wymaż mnie z twej księgi, którąś napisał.” (Co znaczy: odbierz mi życie). Pan mu°odpowiedział: „Wymażę z mej księgi tego, co zgrzeszy przeciwko mnie.” Pan więc ukarał lud za występek czci cielca, którego im Aaron zrobił; Pan następnie mówił do Mojżesza i rzekł: „Wyjdźcie z tego miejsca, ty i twój lud, któryś wywiódł z Egiptu, i idźcie do ziemi, którą przyrzekłem przysięgą Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi. Poszlę anioła, któryby wam służył