KSE9262 II L58

230

My Pana Boga prosić będziemy , aby raczył poforluiiió. Zalecam się przytem powiiuiej łasce Waszmości, mego miłościwego Pana, lakze . Jejmości mej miłościwej Pan.. Dan w Żółkwi 5 dnia lipca roku 1020, Waszej Miłości mego miłościwego Pana, życzliwa ciotka i służyć gotowa, Regina z Żółkwi Żółkiewska ręką swą (1).”

Na początku sierpnia, już hetman wielki koronny, znajdował się w obozie, ściągając wojska na obronę granic kraju; tymczasem Gracijan nie przestawał częstemi poselstwam., i pisaniem do Żółkiewskiego, coraz usilniej błagać Polaków, ażeby śmiałym pochodem na Wołoszczyznę, uprzedzili napaść Iskiender paszy, i wnieśli wojnę do ziemi nieprzyjacielskiej, obiecując razem liczne posiłki z W ołochów i osobistą gotowość (2). Żółkiewski długiem doświadczeniem nauczony ostrożności, a żywością młodemu wiekowi właściwą, do porywczych działań już niezapalający się, nie był skwapliwymi w przychyleniu się do rad i żądań porywczego Gracijana. Chociaż więc na czele wojska już stojący, jednak całą tę sprawę, przy wiernem wystawieniu jej prawdziwego położenia, królowi do ostatecznej woli i rozkazania odesłał. Zygmunt za odebraniem listów' hetmana w Warszawie, złożył natychmiast radę, na której zdania pokazałyście zupełnie rozdwojonemi. Jedni ostrożniejsi, i tych większa liczba była, widząc szczupłość sił naszych, a razem niedowierzając stałośe! w oświadczeniach Wołoszy na, przekładali usilnie, żeby nieprzyjmując ofiar jego, ani narażając kwiatu rycerstwa w bojach wyćwiczonego, jedynej prawie nadziei kraju, przestać na strzeżeniu granic. Lecz

(1)    Ob. między dokumentami list ów podług dawnej pisowni, z oryginału przytoczony, pod Nr. 2.

(2)    Kobierzyeki, Historia Yladislai, Polomae et Sueciaeprmcipis, Dan-tisci 1655. Lib IX, pag. 66 6.