KSE9262 II L62

340

Samuela tak 1112-ej znowu Krzysztofa Zborowskiego w Cze-sybiesarli mieszkającego chwali, i z Baldwmem gromiącym Saraceny porównywa. Żarliwy stronnik Maxym.liana 1 nieprzyjaciel Zamojskiego, wynosił Paprocki zawsze i wszędzie tych co ,cgo przeciwnikaini byli. Między in-nemi jednakże znaleźliśmy z zadziwieniem taki w iersz o owym Wapowskim Kasztelanie Pizemyskim, który nieszczęśliwie na koronacyi Henryka Walezyusza zginął w Krakowie od szabli Samuela Zborowskiego.

»Audi zey Wapowski K. P. s synem.

„Tego acz nam okrutna śmierć tu 8 świata wzięta,

Ale jego podczeiwe sprawy zostawiła.

Bo był na wszem potrzebny Pospolitey rzeczy,

Jako syn iey prawdziwy miał ią w pilney pieczy,

Mieliśmy go do rady, do boiu godnego,

Uchoway nam cna matko syna takowego,

Aby nam rychło wznowił oyca swego sprawy,

Bo to u nas był w Rusi drugi Xerxes prawy.”

Albo zatem Paprocki. eliociaż stronnik Zborowskich, c hciał się pokazać sprawiedliwym, zachowując wiadomość o znakomitej oliarze zawziętości Samuela:, albo też Wapowski tak był zacnym i kochanym mężem, iż niepodobna było zamilczeć o nim. W niektórych wierszach autor poczyna sobie rubasiiie. Tak naprzyklad mówi o niejakim Łomżyekim, dla którego nawet herbu niepołożył, prożnv tylko medalion zostawując:

Dukas acz był Cesarzem, lecz w tym bardzo błądził, i że żona a nie sam ono państwo rządził,

Ręczę gdyby Łomżyeki takim panem został,

Zęby on swym dowcipem lepiey tema sprostał.

Jakoż będąc ślachcicem porządny na wszystkiem,

Zywie na swem dość hoynie a brzydzi się zbytkiem,

A ii żonka uczciwey użycza mu rad}^-,

Gdy nie usłucha, trąci s plotki na nie baby.”