KSE9262 II L77

Wuntowiekowó} Litwy za dziw cudzoziemskiej wytworno-ści i elegancyi.«—Mal.rVjał ceglany nie l>yt tak rzadki w wieku XVI w Litwie, a teiuhurdzićj w jej stolicy, jak autor rozumie, bo jeszcze za Władysława Jagiełły w Wilnie irm pałac Barbary powstał, wznosiły się Misko tego miejsca z cegły potężne baszty murowane gornego zamku Gedemina, a na dole dom Biskupi. Nieco później w ymurowano pałac* Kr óla i Królow ej, kośćmi Katedralny, i dalej ów prześliczny gotycki kościółek SwięlejAnny i poważny kościół Bernardynów, nie wspominając o miej prawie ulicy Niemieckiej minowanej i oinnycji kościołach. Pałac nadziw ił-•łfflyski w którym Barbara mieszkała.,jeżel czem wzbudzał podziwi< nie u Litwinów, to swoją nową i gustowną architekturą włoską. Cóż dopiero mówić o wspaniałych na one ezasy zamkach w Trokach, Miodnikach, Lidzie, Krewie, Gieranonacli, blisko Wilna leżących? albo o dalszych w Nowogródku, Mirze, P leświeżu? i ł. d. Wszystko to było z cegły.

Str. 126. >,Osadzone (Łabędzie) na małej, wierzlio-wemi krzewy porosłej wyspie Wilenki.*-—Łabędzia wyspa w Wilnie, nie na Wilence była, ale na Wilii, większej rzece.

Str. 127. »Poźmejsze okoliczności aż nazbyt nas o-świecają, w jakiej cenie był u Barbary, ostalm’ tego związku tryumf—korona.«—Nic^.dziwnego że Barbara żądała korony. Będąc żuną króla, chciała być prawdziwą królową. Może też w akcie koronacli nie szło tylko Barbarze o same dogodzenie dumie i próżności, ale najbardziej o wszechstronne uprawnienie siebie';' jako żony królewskiej, leni więfcćj że jej Bona za taką nieehciałe uważać; owszem usiłowała koniecznie oddalić ją od boku królewskiego, jako nieprawdą. A do (egó uporu co da korouacii, uiezacbęcaliż jeszcze mocniej Barbary Radzi-