KSE9262 II L
35

117

wa, że upomnień i rad jego słucha, i że żadna go przeciwność nie złamie.— Wśród takich okoliczności Imrza sejmowa sUrwała się coraz groźniejszą, i coraz rahdziej nalegała na kiola. Ciężkie leż było dla niego posiedzenie '.obu izb połączonych dnia 17 listopada, gdzie osobiście słuchał jak większa część senatorów za dozwoleniem jego widując, da»ała głosy swe za rozerwaniem małżeństwa z Barbarą. Znaleźli się jednak tacy, klórzy przeciwne na stronę królewską zdanie ołtjai di. Ale posłowie wszyscy" licz wyjątku prawie, najusilniejsze o to proźby zanieśli, a nakoniedi'ukląkłszy za przykładem Boratyńskiego, błagali króla, ażeby żonę opuścił. Augusl niezachwiany żadi.em naleganiem, znowu im królko odpowiedział, że golów wszystko mzniić, ale żonie swej ślubu dotrzyma, i za nic jej nie porzuci! — Było (o w piątek; następnych dni obie izby bądź osobno, bądź spoinie, naradzały się nad tern, eo dalej czynić w lakiem położeniu zostawało. I wypadło z raiły, uderzyć jeszcze raz ca-■łemi siłami na króla:, ażeby go zniewolić do opuszczenia żony. Gdy się więc zeszli posłowie do siana tu w dniu 22 listopada, a kroi zasiadł na troniepowstał Jędrzej grabią z Gorki, kasztelan Poznański, i w energicznej mowie imieniem senatorów i posłó\ do Augusta iniunej, prosił go po raz ostatni o unieważnienie związku małżeńskiego, tak jak mu rady koronne zgodnie z za^adniczemi prawami narodu przedstawiają. Mowa ta silna uczona, a po Całym kraju głośna, wielkie wrażenie na sejmujących u-ezyniwszygc nie zrobiła jednak żadnego na królu, klóry gdy powróć ił do zamku, sam własnoręcznie odpowiedz odmowną po %lekroc już pow tarzaną nanow o ułoży]' i napisał. Nazajutrz przybywszy król na posiedzenie sejmowe, po krótkiej do zebranych stanów przemowie, podał biskupowi Krakowskiemu, jako kanclerzowi korony,