KSE9262 II L
25

107

mał, że ten sejm prędko odprawiw$.zy, sam będzie mógł do niej na Litwę pojechać. Tymczasem w Wilnie wichrzyli przeciw Radziw iłłom, Hlcbuw <‘cz i Wirszył pierwsi senatorowie litewscy. Sługa Radziwiłła podczaszego^ przez niejakiego Tomasza Królczye.a mieszczanina W dońskiego został zabił,. Nieprzyjaciele Radziwiłłów starali śię mu szkodzie wszelkieini sposobami, lecz król z a biegł W( ze śnie napaściom z ich strony, dając podczaszemu li-sP ochronne na osobę jego od wojny i sądzenia podczas niebytnosci królewskiej w Litwie. Prócz tego reforma religijna wciskając się przez kaznodziei ewanielic-kich do kościoła kahmckiego w Wilnie, podkopyv.ata za pobłażaniem tegoż Radziw iłła, władzę Biskupa i pomnażała skargi jego do króla. August upominał podczaszego , żeby tych kaznodziei wstrzymał od administrowania sakramentów i zuchwałego mieszania 'się w jrryzdykciją Biskupią; wymagając żeby zaniechali niepotrzebnych dysputach. Dodawał jednak przytom, żeby ich nieslraszył, ale cmliienii słowy pow ściągał nakłaniając i żeby sobie na stronie żyli, tymczasem póki się z nim nie zjadą! — Jednak pomimo tych wszystkich poruszeń w Litwie, król nie w iele dbał o nie i o ich sprawców . O głow ie naprzy-kład kasztelana Wileńskiego lak mało trzymał *>' że gdy mu Radziw iłł doniósł, że się on na sejm koronny wybiera, odpowiedział że mało to jego obchodzi: owszem rad z tego, ho. się okaże jakim jest, i dosyć z siebie śmiechu narobi! Co większa! zdawał się nawet lekceważyć sobie, uprzejmość i życzliwość dla Barbary Biskupa Wileńskiego książęcia Pawła łlolszańskiego, który oddalając się z "Wilna do gfeych dóbr, żegnał uroczyście krolową i z gotowością do usług się oświadczał. Nie przestał jeszcze Biskup na tern, i ze wsi znowu listownie powtórzył ży-_Łezenia swoje dla odjeżdżającej królowej. Wszakże z jego