KSE9262 II L35
217
zawsze czemś zająć Jagiełłę w Polsce, a tein samem od-stręczyć go od mieszania się w rządy Litwy. Zakon zs"o-jej strony usiłował zniewalać sobie umysł Witowda, i łudzić widokami zupełnej udzielnoścK Litwy, ażeby z większym skutkiem prędzej czy później rozerwać to połączenie się z Polską, w któreni w idział przy szły sw ój upadek. Ze zbiegu takich nowych okoliczności wypadł uakonioc tyle pożądany i od niepamięci nieznany pokoj między Krzyżakami a Litwą na wy.spie Salin, noku 1398. Okupiono go wprawdzie odstąpieniem części Żmudzi w pogaństwie jesżcze zostającej, czemu Jagiełło nie śmiał być przeciw nym, byleby nie zrazić Witowda, a Litw inów w ie-dnośc z Polakami utrzymać. Dokonawszy tego (rudnego przymii i za Witów d, i zabezpieczywszy niem granice Litwy od dokuczliwszych nieprzyjaciół jej^ zajął się1 cały przyw jedzeniem zamiarów swoich na zwalczenie potęgi Tatarów, którym chciał wydrzem panowanie nad Rusią północną, i sam je ogarnąć,, a tym sposobem władcą u-dzielnym zostać. Nie jedna mu się wyprawa szczęśliwie przeciw hordom Tatarskim udała,' część tego ludu i ha-nowie jego uciśnieui od przemożniejszych pokoleń, garnęli się pod opiekę-bohatyra Litwy. Zachęcony powodzeniem, podbudzany nadzieją zaborów, postanowił ostatecznie z większein jeszcze usiłowaniem probować.szezęścia w avaide z niemi. Ale Witów d eberiał mierzyć się z wodzami sławnego Tamerlana, którz) nie ustępując jemu w męz-twie, wiedli nieprzeliczone zastęjiy dzikich najezduików Azyi, i przewyższali go o sto razy ogromem sił swoich. Wiedziano w Polsce na jak groźne niebezpieczeństwo chciał niebacznie narażać książę Litewski, całość f gpokojność państwęt Jagiełłowego. Pobożna Jadwiga oszczędna krwi Chrześcijańskiej jakby przecżuwająe klęskę grożącą tej wyprawie, usilnie ją odradzała Witowdowi; Jagiełło łą-
St. Hist. 28
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
KSE9262 II L35 117 wa, że upomnień i rad jego słucha, i że żadna go przeciwność nie złamie.— WśródKSE9262 II L35 318 wojska Polskiego (ak szczęśliwie posłużyli, że gdy w Poganie strzelano wielkie uKSE9262 II L65 147 la także leż wy prze tein wszyscy do nas we zdrowiu przepchali. E. .NiepołomiceKSE9262 II L78 IGO To napominanie wasze około tych naszych dzisiejszych spraw sejmowych wdzięcznieKSE9262 II L91 dziły. Zmrok zapadający uspokoił jeszcze hardziej nic* przyjaciela, a lymczasi ni -cKSE9262 II L27 305 na uździenieach wlekli za sobą jeńców. Kiedy nako-niec do Dniestru dostali się PKSE9262 II L01 35 Korzyści z przewodnictwa i prywatnego liczenia, łatwiej i spieszniej. chociaż nieKSE9262 II L74 252 wysyłanie czat do rozpoznania nieprzyjaciela nie jest już potrzebne, bo się samKSE9262 II L38 220 warunek zgody, ehcóił żeby mu Tatarzy haracz płacili; Han nie był dalekim od legKSE9262 II L58 230 My Pana Boga prosić będziemy , aby raczył poforluiiió. Zalecam się przytem powiiKSE9262 II L62 340 Samuela tak 1112-ej znowu Krzysztofa Zborowskiego w Cze-sybiesarli mieszkającegoKSE9262 II L 60 44 być jedynie na konwikt obrócony. Konwikt zaś lak jak dawniejsze *»yl y , ma niefłKSE9262 II L 64 katnmn. Ściskani cię serdecznie. Proszę jak przy jaurla aliyś nikomu o tym liście niKSE9262 II L 75 59 klassa jest w borna, nie lenieje w drugiej, jesl więc tedy sposobna uczyć się. DKSE9262 II L90 172 zdrowego fejtć żądamy. J’iotrcoviae XXVIII. Nuveinbr. 1548. Ad mandatami S. R. MKSE9262 II L04 186 przybycia do Krakowa książęca Pruskiego, którym był Albert z margrabiów BrandebuKSE9262 II L13 żna był© zbić niechęci zagnieftriż&nej w narodzie ku Piastom Szlązkim i MazowiecKSE9262 II L66 I)o takiej krainy jeden z najznakomitszych wojowników swojego wieku, stary hetman ŻóKSE9262 II L84 2H2 pod rozkazy Koniecpolskiego; napróżno w rozżaleniu snem, sam ze służbą nieposłuswięcej podobnych podstron