page0121

113

Schmerling — Schmidt

żane było jako nowe ustępstwo cesarza w prawach ludom austryjackim zapewnionych Wieści o demissyi Schmerling’a krążyły, ile razy podejrzywano u dworu zamiar podniesienia kontrrewolucyi. Jakoż w Czerwcu roku 1865 minister Schmerling usunął się z zajmowanego stanowiska, lubo ministery-jum jego pozostało jeszcze przy swej władzy aż do ukończenia obrad sejmowych.

Schmid (Krzysztof), urodził się w mieście Dinkelsbiihl r. 1768. Uczył się w scminaryjum w Dillingen pod sławnym Sailerem, którego został ukochanym uczniem i przyjacielem. W r. 1791 wyświecił sie na kapłana. Przez lat 20 -ścia był proboszczem w Tannhausen; powoływany na professora teologii w Tubindze. W r. 1827 został kanonikiem w Augsburgu. Umarł tamże roku 1851. Schmid wydał r. 1801 Hisloryę biblijną, (tłom. przez X. P. Arieta, Wilno, r. 1815; Lwów r. 1813). Jasi ima Beatusa, Ojciec kapucyn, Owoce dobrego wychowania, (wchodzą w skład BH)hjotek’ katolickiej wydawanej w Toruniu). Zbiór pism Schmida po niemiecku wyszedł w Augsburgu we 21-ech tomikach r. 1810—16: Gesammelfe Schriften. Spopularyzował swe imię szeregiem powiastek dla młodzieży, tchnących najczystszym duchem religijnym i tłomaczonych prawie na wszystkie języki. W polskim są powieści Sch nida: Genowefa, tłom. przez J. Miłkę (Bochnia, r. 1811); Kanarek, tłom. S. Baranowski (Leszno, r. 1818), Krzyżyk drewniany, Podarunek wielkanocny dla dzieci (Warszawa, r. 18*5); Krzyż, kwiaty pustym, pamiątki z życia pierwszych chrześcijańskich pustelników (Leszno, r. 1816); Małe powieści dla dzieci (Warszawa, r. 1811'-; niektóre powieści tłumaczone przez Józefę Rogalską były zamieszczone w Warszawskim Magazynie dla dzieci (r. 1835 do roku 1815). Umarł w 1854 r.    L. R.

Schmidt (Fryderyk August), historyk rodem z Drezna, będąc domownikiem Briihla, ministra i ulubieńca Augusta III, miał sposobność poznania Polski, mieszkał jakiś czas w Warszawie i tu po wziąwszy zamiar napisania w języku francuzkim historyi polskiej, zbierał do tego materyjały i z uczonymi polskim przyjaźnił się. Był później sekretarzem legacyi saskiej w Londynie od r. 1785—1770. W końcu został archiwistą rządowym w Dreźnie i tam umarł w r. 1807. Wydał z druku oprócz innych dzieł; Abregś chromi og>que de khi-stuire de Pdogne (Warszawa i Drezno, r. 1783 w 8-ce), dzieło ułożone na wzór Henaulta, a wsparte na powadze Lengnicha, pomimo tego dla swej użyteczności wielką miało wzietość. Ztąd przeiłomaczył je zręcznie, przerobił i pomnożył X. J. Albertrandy, drukowane p. t.: Dzieje królestwa Polskiego lat porządkiem opisane (r. 1768, w 8-ce, wydanie 3 z doprowadzeniem historyi do r. 1795: we Lwowie, r. 1816, w 2 tomach) z których ostatni obejmujący wiadomości historyczne o krajach połączonych z Polską, treść dziejów Kościoła polskiego i wykaz zbiorowy prawodawstwa politycznego napisał X. G. (Giżycki). Niemieckie tłomaczenie oryginału francuzkiego wydał Groot w Rydze, r. 1768.    '    F. M. S.

Schmidt Michał Ignacy), dziejopis niemiecki, urodził się r. 1736 w Arn-stein; po ukończeniu nauk gimnazyjalnych w Wiirzburgu, obrał sobie zawód duchowny i wstąpił tamże do seminaryjum. W r. 1771 był biblijotekarzem uniwersytetu w Wiirzburgu; wkrótce potem mianowany członkiem kommissyi szkolnej ustanowionej przez biskupa w celu reformy zasad wychowania, następnie otrzymał przy tymże uniwersytecie posadę nauczyciela historyi państwa niemieckiego. Akademija nauk w Erfurcie obrała go swym członkiem. Od r. 1778 rozpoczął wydawać swoja Geschkhte der Deutscken, któremu to dzie-

EIśCYKLOPEM; JA TOM XXIII.    g