page0137

127

cę transformizmu. Przypatrzmy się bliżej jego teoryi.

Oddamy badaniu odmian, któremi się różnią rasy ludzkie, Darwin wystąpił z hipotezą, poda* ną jako pewnik, że teorya ewolucyi obejmuje nietylko odmiany gatunków, ale także same gatunki. Sądził, że kładzie nową i niezbitą podstawę dla umiejętności, wyprowadzając cały świat stworzeń z kilku form pierwotnych. Według niego jest w przyrodzie prawo proste, powszechne i .niezmienne, które sprawia, że gatunek dąży nietylko do odmian, ale do nieskończonej ilości przekształceń tak gruntownych, że ostateczna jego postać nie ma najmniejszego podobieństwa do formy pierwotnej.

Najrozmaitsze stosunki i przyczyny oddziaływają, wedle niego, na żyjącą istotę, wywoły-wują w niej zmiany czasem dla jej egzystencyi pożyteczne—zmiany te wciskają się w jej organizm, ustalają się w nim i drogą dziedziczenia przechodzą na inne osobniki; to się nazywa (se-ckcyą) doborem naturalnym.

Na arenie świata słabsze istoty kroczą obok silniejszych; żyłyby sobie spokojnie, gdyby przewaga silniejszych nie zmuszała ich do walki; — w walce słabsza upada, a silniejsza utrzymuje się i przekazuje swemu potomstwu korzyści swego zwycięstwa; jestto owo słynne „struggle for life“ „walka o byt^u osobnika, walka o zachowanie gatunku. Ta konkurencya o życie tern hardziej będzie morderczą, im bliżej gatunki i

http://rcin.org.pl