page0143

142 -

pożreć. W tak srogiej potrzebie przestrach jego i rozpacz powiększyły się we dwoje, gdy postrzegł jak dwie myszki przybiegły, jedna biała, druga czarna, i zaczęły korzeń, na którym wisiał, podgryzać ; on zaś niemógł żadną miarą je odgonić , gdyż oboma rękami trzymał się. Owoż tedy lada chwila był pewien, że przegryziony korzeń urwie się, a on spadnie w paszczę smokowi. Nad nim rozpościerało się piękne drzewo z którego słodki miód kapał: o jakże * byłby szczęśliwy dostać się do tego drzewa; w -ego cieniu skończyłyby się wszystkie utrapienia i męczarnie; sama myśl o drzewie zbawienia, sprawiła że zapomniał o grożącem mu niebezpieczeństwie. Niewiadomo , czy temu myśliwcowi udało się uniknąć trojakiego niebezpieczeństwa, i czyli myszy przegryzły ów korzeń!

Co zaś ta powiastka znaczy, objaśnię wara: Myśliwiec, to człowiek, odyniec, to śmierć, która go napada niespodzianie i ciągle goni. Stroma skała, to ziemia, a korzeń, to życie, do którego człowiek słabo przyczepiony. Biała i czarna mysz, podgryzające korzeń życia, znaczą noc i dzień, czyli czas trawiący, który życie nasze toczy. Jezioro, to piekło; smok , to szatan; oboje czyhają na człowieka, aby upadł i w ich otchłań się pogrążył. Drzewo zaś, z którego miód kapie, jest miłością osładzającą życie; człowiek do niej wyciąga ramiona i chce ją osiągnąć w potrzebie i śmierci, w mękach i udręczeniach, na